Argentinië voetbalt niet in Jeruzalem; Israël wilde politiek en krijgt politiek
In de aanloop naar het wereldkampioenschap voetbal in Rusland zou het Argentijnse elftal onderweg uitstappen in Israël en zaterdag in Tel Aviv tegen Israël spelen. De wereldberoemde Lionel Messi die ook in de Arabische wereld en onder Palestijnen miljoenen fans heeft, maakt deel uit van de ploeg. Dit ogenschijnlijke propagandesucces was echter voor minister Miri Regev en premier Netanyahu nog niet voldoende. De wedstrijd moest en zou in Jeruzalem worden gespeeld opdat de wereld duidelijk werd dat dit ‘de eeuwige en ondeelbare hoofdstad is van de joodse staat’. De Argentijnse president, een zakenman die uit de schatrijke familie Macri komt en die staat voor goede banden met de Verenigde Staten, zou zelfs de wedstrijd bijwonen en vergezeld worden door een delegatie van joodse-Argentijnse zakenlieden. Tot zover ‘business as usual’.
Plotseling kwam het bericht dat de Argentijnse spelers niet naar Israël wilden. Waarom? Dat bleef een beetje vaag, er was in sommige media sprake van ‘veiligheidsproblemen’. Er zouden bedreigingen zijn geuit in de richting van Messi. Premier Netanyahu voelde een pr-ramp aankomen en belde persoonlijk met de Argentijnse president. Macri belde met de Argentijnse voetbalbond. Helaas, Macri moest de Israëlische premier berichten dat de bond besloot om niet naar Israël te gaan en dat hij als president niet de bevoegdheid had om de voetballers een bevel te geven. Macri bood zelfs zijn excuses aan aan Netanyahu (Macri’s regering is politiek afhankelijk van de VS en van Amerikaanse investeerders). Verschillende partijen verklaarden vervolgens dat de motieven om niet te gaan “niet politiek” waren. Daarmee verschoof de aandacht van de media naar dat ‘veiligheidsprobleem’ rond Messi.
De Israëlische Voetbalbond viel toen Jibril Rajoub aan, de voorzitter van de Palestijnse voetbalbond. Deze had na mislukte pogingen om de Argentijnse bond te bewegen niet naar Israël te gaan gekozen voor een protestactie. Hij riep Palestijnse fans op om foto’s van Messi en de populaire shirts met de beeltenis van de beroemde speler tijdens de match te verbranden.
“Immense momentum to the BDS canpaign against Israel”
Minister Lieberman wist zoals altijd als eerste grof uit te pakken en zei dat het jammer was dat de Argentijnse voetbalhelden, “did not withstand the pressure of the Israeli-hating inciters, whose only goal is to impinge our basic right to self-defense and bring about the destruction of Israel. We will not yield before a pack of anti-Semitic terrorist supporters.” Ook minister Gilad Erdan van Publieke Veiligheid deed een duit in het zakje: “this is a submission to violence and terror that the Palestinians are trying to exact”. Waarna de plaatsvervangend minister van Defensie Eli Ben-Dahan afrondde met “terrorism must be fought against”. Knessethlid (Israëlisch parlement) Itzik Shmuli van de oppositionele Zionist Union wreef zout in de wonde: “Miri Regev wanted politics and she got politics (…) It’s a great farce that gives immense momentum to the BDS campaign against Israel”.
Interessant zijn de reacties van Palestijnse Knessethleden. Ayman Odeh: “Netanyahu’s government may be gaining Trump, but it’s losing the world”. Haneen Zoabi: “holding the match while soldiers butcher the citizens of Gaza is unseemly and may be seen as allowing it”. Yousef Jabareen: “the right-wing government has to realize it cannot cruedly trample the UN’s resolutions and the rules of the international court and expect the world to ignore it.”
Tot slot, wie verschillende artikelen over de zaak doorleest komt tenslotte bij het nauwelijks opgemerkte gegeven dat de spelers van Argentinië en de trainer, toen zij van het Israëlplan hoorden niet in Israel wilde spelen.
De redactie
foto: Palestijns voetbal