Israël bemoeit zich actief met de binnenlandse politiek in het Verenigd Koninkrijk.
Al geruime tijd wordt de leider van Labour Jeremy Corbyn aangevallen op beschuldiging van antisemitisme. Nu door premier Benjamin Nethanyahu. Hij zou namelijk in 2014 in Tunis een kranslegging hebben bijgewoond ter nagedachtenis van vier gedode terroristen die in 1972 11 Israëlische atleten tijdens de Olympische Spelen in München hebben vermoord. Jeremy Corbyn ontkent en geeft aan dat hij daar was ter nagedachtenis van de slachtoffers van een Israëlische luchtaanval in 1985 op het PLO hoofdkwartier in Tunis.
Anderen die hem van antisemitisme beschuldigen zijn het hoofd van de Jewish Labour Movement, onderdeel van Labour, de Board of Deputies, BICOM, de Jewish Cronicle en de Community Security Trust, de Engelse pers die deze organisaties en het zionisme welgezind zijn en de Israëlische ambassade in Londen. Allen pro-Israëlische zionistische lobby groepen.
Binnen Labour is geen sprake van antisemitisme noch heeft Jeremy zich op enigerlei wijze negatief over het jodendom uitgelaten. Wel heeft hij een lange traditie op te komen voor de Palestijnse slachtoffers in en buiten Israël en laat hij zich kritisch uit over bijvoorbeeld de 160 Palestijnse doden en meer dan 12.000 gewonden die door recent Israëlisch geweld in Gaza zijn gevallen. Dat is kritiek op Israël en zou eerder als antizionistisch kunnen worden bestempeld. Onder Engelse politici is hij daarmee een uitzondering. Die kijken liever een andere kant op in ruil voor lucratieve wapenleveranties of uit ongemak over de rol die Engeland heeft gespeeld als koloniale mogendheid in Palestina en de daaruit voortvloeiende gevolgen.
Israël wil voorkomen dat Jeremy ooit premier wordt en dan zijn kritiek in beleid zou kunnen omzetten. Omdat te bewerkstelligen gaan deze lobby groepen niet met hem in debat of voeren een inhoudelijke discussie. Die zullen ze immers altijd verliezen. De strategie is steeds beschuldigingen uiten in de hoop dat de publieke opinie zich langzaam tegen hem keert. En natuurlijk surfen zijn tegenstanders gretig mee op iedere gelegenheid hem aan te pakken. Zo zijn de Conservatieven hopeloos verdeeld over Brexit en een harde Brexit zou Labour winst kunnen opleveren. Voor een uitgebreid opinie stuk zie ook: https://www.middleeasteye.net/columns/t-s-important-fight-anti-semitism-witch-hunt-against-labour-party-and-end-it-now-710670515
Dat Israël zich actief bemoeit met de binnenlandse politiek in het Verenigd Koninkrijk is niet nieuw. In januari 2017 liepen de Israëlische ambassade medewerker Shai Masot in Londen tegen de lamp toen hij voor een verborgen camera te kennen gaf de toenmalige minister Sir Alan Duncan en kritische Engelse parlementsleden in diskrediet te willen brengen, zie https://www.theguardian.com/uk-news/2017/jan/07/israeli-diplomat-shai-masot-caught-on-camera-plotting-to-take-down-uk-mps
Ook zijn er pogingen van infiltratie in Engelse studenten organisaties bekend. Hoe dat werkt de vierdelige serie The Lobby: https://www.aljazeera.com/news/2017/01/lobby-episode-1-young-friends-israel-170115035405450.html
https://www.aljazeera.com/news/2017/01/lobby-episode-2-training-session-170112085805744.html
https://www.aljazeera.com/news/2017/01/lobby-episode-3-anti-semitic-trope-170112090717792.html
https://www.aljazeera.com/news/2017/01/lobby-episode-4-takedown-170112091750073.html