Nederlandse kranten over Gaza en de Giro

Beginnen de Nederlandse kranten hun schroom om Israëlisch geweld te veroordelen een beetje kwijt te raken? Daar lijkt het wel op, helaas met de nadruk op ‘een beetje’. Het lijkt er ook op dat de moordpartij aan de afscheiding van de Gazastrook daar een aanleiding toe vormt. Hieronder drie voorbeelden uit twee geheel verschillende bladen met uiteenlopende doelgroepen: de enigszins deftige NRC en het Algemeen Dagblad, krant voor een bredere laag uit de bevolking. Wij nemen als voorbeeld een hoofdredactioneel commentaar, een sportcommentator en een romanschrijver met een column.

De hoofdredactie van de NRC – altijd héél voorzichtig als het om Israël gaat –schreef ruim tien dagen geleden over de start van de Giro d’Italia. In het commentaar wordt geschetst hoe het wielerpeloton drie dagen door Israël trok terwijl op datzelfde moment vlakbij, maar onzichtbaar voor het PR-circus Palestijnse demonstraten werden beschoten: “… tot nu toe vielen tientallen doden en honderden gewonden bij de protesten…” Waar het om gaat is de laatste zin van het commentaar, na de vaststelling dat een vredesakkoord ver weg is: “Van de Giro konden op dat gebied geen wonderen worden verwacht, maar zich zo schaamteloos lenen voor de verjaardag van Israël, dat is het andere uiterste.”

Een opvallende in de NRC is ook Hugo Camps die voor de sportkatern een column heeft. Camps houdt zich altijd aan zijn onderwerp, sport, maar nu werd het hem kennelijk teveel. Een paar citaten. “Wil je koersen in een land waar met scherp geschoten wordt op wanhopige demonstranten?” “Deze propaganda-Giro wordt via sluipwegen vetgemest. Staatssport.” “Hebben we de nationale bonden gehoord(?) … zwijgen hun onrust dood … geld geeft de doorslag.” Over de Britse rijder Chris Froome die van doping wordt beschuldigd maar meedoet of er niets aan de hand is: “Nog jarenlang zal Froome in Israël vereerd worden als een nieuwe Mosje Dayan. Ook half blind puffend naar de overwinning.”

Als uitsmijter op deze zonnige dag de schrijver Tommy Wieringa die in het Algemeen Dagblad (en regionale kranten) onder de kop ‘Meedogenloos Israëlisch staatsterrorisme’ onder meer schrijft:

“’Over deze openluchtgevangenis schreef de in Gaza woonachtige auteur Atef Abu Saif afgelopen maandag in The Guardian: ‘De afgelopen zeventig jaar hebben de Gazatrook veranderd in een gevangenis waar iedereen levenslang uitzit; ook onze kinderen zijn tot levenslang veroordeeld, zoals ook hun kinderen, enzovoort.’”

En:

“Dat niet alleen de VS maar ook Europa in het algemeen en Nederland in het bijzonder de Palestijnen laten verrekken, maakte de reactie van minister Blok duidelijk. Nadat maandag zestig Palestijnen werden doodgeschoten, filosofeerde hij uit de losse pols dat excessief geweld soms noodzakelijk is, maar ‘dat zijn wel heel veel doden’. Hoeveel doden waren wel acceptabel geweest, jij functionaris van het telraam? Twintig? Dertig? Hoe wezenloos kan het worden…”

Wordt kritiek op Israël heel langzaam “een beetje” mainstream?

de redactie

foto: het peloton in Tel Aviv