BDS kwestie van vrijheid van meningsuiting
Onlangs stuurden twee Palestina activisten uit Nijmegen een mail naar de minister van Buitenlandse Zaken, naar aanleiding van anti-BDS uitspraken van Israelische bewindslieden. Die uitspraken werden gedaan op een congres waar sprekers op vrij aggressieve wijze spraken over “de oorlog tegen BDS”. Die oorlog zou met alle middelen worden gevoerd, etc.
Het ging ze niet zozeer om BDS-activisten in Israel zelf, want daar is de “war on BDS” allang gaande, inclusief bedreigingen tegen personen. De dreigende uitlatingen – waarbij het gebruik van de term “antisemitisme” aan de orde van de dag was – gelden nu het kritische buitenland. Met name de Verenigde Staten en Europa. Er is in Israel zelfs sprake van een elite team van ict ‘ers en hackers die de wereldwijde BDS-beweging zal gaan aanpakken. Het is dus niet gek dat de twee activisten hier een paar verontruste vragen over stelden aan de minister.
Er kwam een correct antwoord van een ambtenaar namens de minister. Die stelde onder andere: “Het is niet aan het kabinet om uit te leggen wat zij [dwz de Israelische bewindslieden op dat congres] met hun uitspraken precies bedoelen. Het kabinet is tegenstander van een boycot tegen Israël, maar benadrukt dat het onderschrijven van BDS valt onder de vrijheid van meningsuiting.” Om met de middelste passage (kabinet is tegen de boycot) te beginnen: dat mag, al het is jammer en vinden wij dit kortzichtig. Van de laatste passage (BDS valt onder vrijheid van meningsuiting) zou je kunnen zeggen dat het vanzelf spreekt. Maar het is toch prettig dat het namens de regering nog even wordt bevestigd. Nu het eerste deel van de zin: … niet aan het kabinet om uit te leggen … etc. Op het eerste gezicht is het een open deur: er zijn namelijk meer dan 200 landen op de wereld, van Noord-Korea tot Kiribati en iedereen kan wel van alles beweren. Onze minister heeft niet overal tijd voor. Toch is er reden voor Den Haag om Israel op dit punt in de gaten te houden. Hoezo wil Israel onze vrijheid van meningsuiting schaden? Het lijkt niet verstandig dat hieraan min of meer schouderophalend voorbij gegaan lijkt te worden.
Israel heeft – hoe men daar ook over denkt – zeer vriendschappelijke betrekkingen met Nederland, met de EU en met de Navo. Israel raakt steeds meer betrokken bij ons veiligheidsbeleid via levering van software, bewakingsapparatuur en trainingen. De Israelische definities van “oorlog”, “terrorisme”, “antisemitisme” en “veiligheid” verschillen radicaal van de onze maar krijgen toch steun in rechtse kringen en van de Israellobby. En: de capaciteiten van het land op internet en de sociale media doen waarschijnlijk niet onder voor die van de Amerikaanse geheime diensten. Misschien moet een volgende keer de beantwoording van ongeruste vragen worden gedaan, mede namens de minister van Binnenlandse Zaken. Die gaat namelijk over onze binnenlandse veiligheid en privacybescherming.
