De boycot, de ‘civil society’ en de Palestijnse Autoriteit
Het is bekend dat de boycot beweging BDS (Boycot, Desinvesteren, Sancties) in 2005 tot stand kwam dankzij de Palestijnse burgerbevolking (civil society). Het was een op het eerste gezicht uitzichtloze tijd. De tweede Palestijnse volksopstand (de eerste ‘intifada’ was eind jaren ’80) was neergeslagen. De charismatische Yasser Arafat was overleden. Maar liefst tweehonderd (!) maatschappelijke organisaties in bezet gebied, van mensenrechtenorganisaties en vakbonden tot vrouwenorganisaties, verenigden zich op drie fundamentele eisen: beëindiging van de bezetting, gelijke rechten voor Palestijnen in Israel en respecteren, beschermen en bevorderen van het recht op terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen. Waar bleef de Palestijnse ‘regering’, de Palestijnse Autoriteit (PA) die volgens de Akkoorden van Oslo de nieuwe Palestijnse staat zou gaan besturen?
De PA heeft nauwelijks hoorbaar, heel zwakjes steun gegeven aan de boycot oproep. De leiders van de PA waren in 2005/2006 vooral bezig om de concurrent Hamas te bestrijden en kregen daarbij steun van Israel. Hamas was onder de Palestijnen populairder dan Fatah die de macht had binnen de PA. Hamas won weliswaar de verkiezingen van 2006 maar werd met steun van Israel, de VS en de belangrijkste Europese landen opzij geschoven. Europa hobbelde achter de ‘motor-met-zijspan’ Amerika/Israel aan: Hamas stond voor geweld en met Hamas mocht niet worden gepraat. De BDS beweging werd intussen door Israelische en westerse politici niet serieus genomen. Alles zou weer ‘normaal’ worden: de enige partij waarmee onderhandeld werd was voortaan weer de PA. We zijn ruim tien jaar verder. Wat is er geworden van de PA?
De PA anno 2017 bevindt zich op het dieptepunt van zijn historie als belangenbehartiger van het Palestijnse volk. Zijn invloed is nul. Beter gezegd: negatief, vanuit de Palestijnse bevolking gezien. De PA wordt geleid door mensen onder wie veel corruptie is; de ‘VIP’s’ krijgen voorrechten toegespeeld door Israel en de Palestijnse veiligheidsdienst is een verlengstuk van de Israelische binnenlandse veiligheidsdienst. De PA diende gewillig als vijgenblad voor Israel, de VS en Europa: zij zouden eendrachtig voor een levensvatbare Palestijnse staat naast Israel zorgen. De publieke opinie in het westen geloofde hier in en gelooft het voor een deel nog.
Voor BDS geldt het tegenovergestelde van dit treurige verhaal. Israel beschouwt BDS inmiddels zelfs als een strategische bedreiging en dreigt ook daarnaar te gaan handelen. Wij komen daar de komende tijd op onze site op terug. Ook aan de rol van de PA, bijvoorbeeld in relatie tot boycot, zullen wij aandacht schenken.
de redactie
