EEN OPEN BRIEF AAN RADIOHEAD

Londen, 24 april 2017
Beste Thom Yorke, Jonny Greenwood, Colin Greenwood, Ed O’Brien en Philip Selway,
Jullie gaan in juli een concert geven in Tel Aviv.
Wij willen jullie vragen om je te bedenken – want als je in Israel speelt, speel je in een land waar, volgens VN rapporteurs, ‘een apartheidssysteem is opgelegd aan het Palestijnse volk’.
We hebben begrepen dat jullie al benaderd zijn door Palestijnse activisten. Ze hebben jullie gevraagd om hun oproep voor een culturele boycot van Israel te respecteren en jullie hebben ze afgewezen. Aangezien Radiohead campagne voert voor vrijheid voor Tibet, vragen wij ons af waarom jullie een verzoek afwijzen om op te komen voor een ander volk dat onder een buitenlandse bezetting leeft. En aangezien Radiohead een concert gaf voor de 50e verjaardag van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, vragen wij ons af waarom jullie een oproep negeren om op te staan tegen het ontkennen van die rechten als het over de Palestijnen gaat.

Radiohead gaf ooit een verklaring uit waarin stond: ‘Zonder het werk van organisaties als Amnesty International, zou de Universele Verklaring niets meer zijn dan retoriek. Jullie hebben duidelijk de Amnesty rapporten gelezen, dus jullie weten dat Israel de Palestijnen die onder bezetting leven, hun vrijheid ontzegt, zodat ze niet kunnen wonen waar ze willen, niet kunnen reizen waarheen ze willen, zodat ze opgepakt (en vaak gemarteld) worden zonder aanklacht of proces en zelfs Facebook niet kunnen gebruiken zonder toezicht, censuur en arrestatie.
Door jullie te vragen om niet op te treden in Israel, hebben de Palestijnen een beroep op jullie gedaan om een kleine stap te nemen om druk uit te oefenen op Israel om hun schendingen van grondrechten en internationaal recht te beëindigen. Als opstaan tegen de politiek van verdeeldheid, discriminatie en haat ook maar iets betekent, dan is het overal daartegen opstaan – en daarbij moet inbegrepen zijn wat de Palestijnen elke dag meemaken. Ander is de rest, zoals jullie zelf stelden, ‘niet meer dan retoriek’.
Jullie denken misschien dat omdat je samen speelt met de Israelische band Dudu Tassa & the Kuwaitis, die Joods-Arabische muziek spelen, dat het allemaal koek en ei is. Dat is dus niet zo, net zo min als ‘gemengde’ optredens in Zuid Afrika het einde van het apartheidsregime dichterbij brachten. Doe alsjeblieft wat artiesten in de tijd van de Zuidafrikaanse onderdrukking deden: blijf weg, tot de apartheid voorbij is.

Hoogachtend,
Tunde Adebimpe, muzikant, TV on the Radio
Conrad Atkinson, kunstenaar
Richard Barrett, componist
David Calder, acteur
Julie Christie, acteur
Selma Dabbagh, schrijster
William Dalrymple, historicus, schrijver en tv-presentator
April De Angelis, toneelschrijfster
Shane Dempsey, theaterregisseur
Laurence Dreyfus, muzikant en regisseur, Phantasm Viol Consort
Geoff Dyer, schrijver
Eve Ensler, toneelschrijster
Bella Freud, mode-ontwerpster
Douglas Hart, muzikant en regisseur
Charles Hayward, muzikant
Remi Kanazi, performance dichter
Peter Kennard, kunstenaar
Peter Kosminsky, schrijver/regisseur/producent
Hari Kunzru, schrijver
Paul Laverty, scenarist
Mike Leigh, schrijver/ regisseur
Ken Loach, regisseur
Lowkey, muzikant
Miriam Margolyes, actrice
Kika Markham, actrice
Elli Medeiros, muzikante
Pauline Melville, schrijfster en actrice
Roger Michell, regisseur
China Miéville, schrijver
Thurston Moore, muzikant
Maxine Peake, actrice
Dave Randall, muzikant
Ian Rickson, regisseur
Michael Rosen, schrijver en tv-presentator
Alexei Sayle, komiek en schrijver
James Schamus, scenarist, regisseur en producent
Nick Seymour, muzikant, Crowded House
Adrian Sherwood, muziekproducer
Juliet Stevenson, actrice
Ricky Tomlinson, acteur
Desmond Tutu, Aartsbisschop van Kaapstad, Zuid Afrika
Alice Walker, schrijfster
Harriet Walter, actrice
Roger Waters, muzikant
Susan Wooldridge, actrice en schrijfster
Robert Wyatt, muzikant
Young Fathers, muzikanten
________________________________________
Verklaringen van Thurston Moore, Robert Wyatt, Ken Loach, Peter Kosminsky:
Thurston Moore:
‘Als betrokken humanitair-bewuste activisten een boycot gebruiken om te protesteren tegen bruut onrecht in hun land en kunstenaars en wetenschappers vragen om niet mee te werken aan en/of gepromoot te worden aan de normalisatie van dat land – dan kies ik ervoor die lijn NIET te overschrijden en raad ik iedereen aan niet medeplichtig te zijn. Het is een klein offer van respect voor degenen die een lovenswaardige strijd voeren tegen het door de staat gesteunde fascisme.’
Robert Wyatt:
‘Die internationale culturele evenementen zijn natuurlijk geweldige propaganda voor het wanhopig verfijnde imago van het regime, welriekende camouflage voor hun meedogenloze erger wordende campagne van etnische zuivering in, bijvoorbeeld, Jeruzalem. Voel je je daar echt lekker bij?’
Ken Loach:
‘Ik hoop dat Radiohead, en met name Thom Yorke, zich bewust zijn van de schade die ze de Palestijnen toebrengen als ze in Tel Aviv optreden. Het land van de Palestijnen wordt gestolen, ze worden op allerlei manieren onderdrukt, hun dagelijks leven wordt ondraaglijk gemaakt, velen van hen worden onrechtmatig gevangengehouden in Israel, waaronder schokkend genoeg, hun kinderen. Ik ben bang dat jullie vrome woorden niets betekenen als jullie de Palestijnen de rug toekeren. Voor hun en voor jullie eigen zelfrespect, hoop ik dat jullie je bedenken.’
Peter Kosminsky:
‘Een paar jaar geleden had ik de eer en het voorrecht om te werken met de angstaanjagend getalenteerde Thom Yorke en Radiohead, toen ze me toestemming gaven om hun muziek te gebruiken voor een film waarmee ik bezig was, over pesten. Ik heb hun steun voor de Tibetanen en voor Amnesty International, en hun steun aan de mensenrechten van een afstand bewonderd. Ik was dus verbijsterd en verdrietig om te horen dat ze van plan zijn om dit jaar in Israel te spelen. Ik roep ze op dat niet te doen. Met Trump in het Witte Huis, is de situatie van de Palestijnen slechter geworden dan ooit. Zij hebben een oproep gedaan tot een culturele boycot van Israel, net zoals activisten voor de vrijheid tijdens de apartheidstijd artiesten vroegen om niet op te treden in Sun City. Ik denk dat we moeten aannemen dat zij zelf weten wat in hun eigen belang is en dat we hun wensen moeten respecteren, ongeacht andere overwegingen.’