Fotoverslag creatief protest: EUROVISION IN CONCERT: There´s no pride in apartheid! Boycott Eurovision 2019 in Israel
Op 6 april vond het jaarlijkse en grootste promotie-evenement voor het Eurovisiesongfestival plaats in Afas Live in Amsterdam. Op Eurovision in Concert gaven maar liefst 28 van alle 42 deelnemers, inclusief Israel´s vertegenwoordiger Kobi Marimi acte de présence om zichzelf voor te stellen, op te treden en om Eurovisie 2019 in Tel Aviv te promoten. Eurovision in Concert trekt jaarlijks duizenden Eurovisiesongfestivalliefhebbers, journalisten, vloggers en bloggers uit heel Europa. Er heerst een heel apart Eurovisie-sfeertje van eenheid, inclusiviteit en saamhorigheid.
Wij waren aanwezig om de deelnemers, het publiek en de pers erop te wijzen dat het Eurovisiesongfestival en dat daarbij behorende gevoel van eenheid, inclusiviteit en saamhorigheid dit jaar door Israel misbruikt zal worden voor het verbloemen van apartheid, militair geweld en uitsluiting. En dat wij hen daarom vragen zich aan te sluiten bij de Palestijnse oproep om het Eurovisiesongfestival in Israel te boycotten. We deden dit door te flyeren en met optredens van dabke-dansers, de fanfare van de 1e liefdesnacht en het queer choir. Ook hadden we een replica van de apartheidsmuur, die tijdens het protest werd “gepinkwasht” door activisten in uniform met vreedzame boodschappen. Het publiek werd uitgenodigd om daarbij te helpen. Onze boodschap heeft velen kunnen bereiken. Een aanzienlijk aantal mensen gaf aan dit jaar het Eurovisiesongfestival niet bij te gaan wonen vanwege juist het misbruik door het Israelische regime.
Hieronder ons persbericht en foto´s van de actie:
Wij roepen de deelnemers op hun deelname aan Eurovisie 2019 in Tel Aviv te heroverwegen Hen af te zeggen. Palestijnse artiesten en de Palestijnse LHBTQIA+ gemeenschap hebben hen gevraagd zich terug te trekken en wij sluiten ons daarbij aan omdat Israel´s regime van militaire bezetting, nederzettingenkolonialisme en apartheid het Eurovisiesongfestival schaamteloos gebruikt als onderdeel van de officiële Brand Israel strategie. Het probeert mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden te verbergen achter mooie liedjes over (LHBTQIA+) inclusiviteit, diversiteit en eenheid, onder de slogan “Dare to Dream”. Volgens de bedenkers van de slogan van dit jaar symboliseert deze alles waar het Eurovisiesongfestival voor staat. “Het staat voor inclusiviteit, het staat voor diversiteit, het staat voor eenheid”, aldus Jon Ola Sand bij de bekendmaking van de slogan.
Maar wat betekenen inclusiviteit, diversiteit en eenheid in een land dat miljoenen onderdrukt onder militaire bezetting en hun hun basisrechten afpakt? Wat betekenen die termen wanneer een vijfde van Israel´s burgers, Palestijnse Arabieren, gelijke rechten worden ontzegd? Wanneer Israel 2 miljoen Palestijnen opsluit in de grootste openluchtgevangenis, Gaza, en hun elektriciteit, medische zorg en schoon water onthoudt en ondertussen bestookt met tanks, scherpschutters, drones en bommenwerpers? Wanneer miljoenen Palestijnen zijn gedoemd tot een leven als stateloze vluchtelingen zonder het recht op terugkeer naar hun thuisland?
Het Eurovisiesongfestival speelt een belangrijke rol in de strijd voor vrijheid en gelijke rechten van de LHBTQIA+ gemeenschap. Wat is die vrijheid waard als hij wordt gebruikt om andermans onderdrukking te verbloemen? Hoe trots kan je zijn in een situatie van apartheid?
Dat is geen inclusiviteit, diversiteit en eenheid! Dat is geen droom! Dat is een verschrikkelijke nachtmerrie!
