In laatste interview, roept Auschwitz-overlevende Palestijnen op “hun strijd niet op te geven”
Ik ben verdrietig over het verlies van Hajo Meyer, een vriend die zonder enige vrees zijn stem verhief tegen het Zionisme en om zijn steun te betuigen aan de strijd van het Palestijnse volk voor vrijheid en gelijkheid. Hajo overleed in zijn slaap op 23 august, maar een paar dagen na zijn negentigste verjaardag.
Hajo werd in 1924 geboren en moest op 14-jarige leeftijd nazi Duitsland ontvluchten omdat de nazi’s hem niet langer toestonden naar school te gaan. In januari 1939 stuurden zijn ouders hem naar Nederland.
Een jaar later werd ook Nederland door de Duitsers bezet. In 1943 dook Hajo onder maar werd in maart 1944 door de Gestapo opgepakt en gedeporteerd naar Auschwitz waar de nazi’s nummer “179679” op zijn arm tatoeëerden.
Meyer keerde na de oorlog terug naar Nederland waar hij een lange carrière had als natuurkundige. Na zijn pensionering bouwde hij violen.
In een eerder interview met The Electronic Intifada, zei Hajo: “Zo lang als ik het kan, zal ik mijn kritiek blijven uiten op het onmenselijke zionistische gedrag”.
Op 29 juli reisde ik naar Meyer’s huis in Heiloo om over de Israëlische aanval op Gaza te praten, waar een vermoeide Hajo zijn laatste interview gaf aan The Electronic Intifada.
Ik vroeg aan Hajo hoe hij zich voelde. “Ik kan die vraag niet positief beantwoorden doordat ouderdom mij weerhoudt van activiteiten om de Palestijnen te steunen”, antwoordde hij. “Om zo oud te zijn gaat gepaard met een groot verlies van mogelijkheden, dat is nogal een taak”, zei hij.
Hij keek terug op hoe veel geluk hij had gehad om samen met enkele kameraden Auschwitz te overleven.
De in Nederland wonende Koerdische vluchteling Reber Dosky maakte Mijn geluk in Auschwitz (2012), a korte documentaire over hoe Hajo met zijn kameraad Jos Slagter Auschwitz overleefde. In de documentaire speelt Hajo een van de melancholische Jiddische wijsjes die hij gebruikte om de klank van de violen die hij bouwde te testen. (Bekijk de video hieronder.)
Lees verder op Jaffadok
