Internationale week tegen Mekorot

Vanaf aanstaande zaterdag 22 maart vindt de eerste Internationale Week tegen Mekorot plaats. Dit Israëlische staatsbedrijf is verantwoordelijk voor een regime van ‘waterapartheid’ jegens de Palestijnen. Mekorot pleegt de internationale misdaad van plundering van de natuurlijke rijkdommen in bezet gebied, discrimineert het Palestijnse volk als etnische groep, en geeft essentiële steun aan het project van illegale vestiging.

In 2005 richtte Mekorot een commerciële poot op om een proces van internationale uitbreiding te beginnen. Het bedrijf sloot lucratieve contracten in de VS, Cyprus, Argentinië, India en Oeganda. In Griekenland dingt Mekorot mee in de privatiseringsgolf. Ook in Brazilië, Portugal en Italië zijn samenwerkingsovereenkomsten getekend.

Maatschappelijke groeperingen zijn verontwaardigd dat hun regeringen de ogen sluiten voor Mekorots betrokkenheid bij schendingen van het internationaal recht en de mensenrechten, en het zelfs belonen met een business-as-usual-aanpak. In Argentinië, Italië, Griekenland en Portugal zijn campagnes gelanceerd om Mekorot eruit te schoppen. In Argentinië slaagden activisten onlangs erin de bouw van een 170.000.000 dollar kostende waterzuiveringsinstallatie te schorsen. Met het project zou Mekorot niet alleen water-apartheid in Palestina financieren, maar ook apartheid geëxporteerd hebben door de toegang tot water in Buenos Aires om te vormen van een mensenrecht tot een luxevoorziening voor de rijken.

Vitens, de grootste waterleverancier van Nederland, beëindigde een contract met Mekorot kort na de ondertekening ervan wegens betrokkenheid van het bedrijf bij de schending van het internationaal recht. Lilianne Ploumen, de Nederlandse minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, annuleerde een ontmoeting met ambtenaren van Mekorot om diezelfde reden.

Er is groeiend momentum in de internationale BDS-beweging. Het is nu de tijd om druk op de overheid te intensiveren om Mekorot uit te sluiten van overheidsopdrachten, en het bedrijf verantwoordelijk te houden voor zijn waterapartheid. Doe mee aan de Eerste Internationale Week tegen Mekorot tussen 22 maart 2014, Wereld Waterdag en 30 maart 2014, wanneer Palestijnen de Dag van het Land herdenken.

Gebruik deze week om campagne te voeren en initiatieven te lanceren, het publiek bewust te maken, en regeringen onder druk te zetten om te handelen. Maak uw deelname bekend door een email naar: [email protected] of [email protected]. De Internationale week tegen Mekorot wordt gesteund door PENGON/Friends of the Earth Palestine, Palestijnse BDS Nationaal Comite, Land Defense Coalition en andere organisaties.

________________________________________________________________________________________________________

Zes redenen om Mekorot te boycotten

• 1. Mekorot hanteert een systeem van waterapartheid. Mekorot schendt het recht op water en discrimineert sinds circa1950, toen het Israëls nationale waterleidingsysteem aanlegde. Daarmee werd Jordaanwater vanuit de Westelijke Jordaanoever en Jordanië omgeleid voor gebruik door Israëlische gemeenschappen. Tegelijkertijd ontzegt het de Palestijnse gemeenschappen water: Palestijns verbruik in de bezette gebieden is gemiddeld 70 liter water per persoon per dag tegenover Israëlische consumptie van 300 liter. Mekorot weigert water te leveren aan Palestijnse gemeenschappen in Israël, ondanks bevestiging van hun recht op water door het Israëlische Hooggerechtshof.

• 2. Mekorot geeft essentiële steun aan het koloniale vestigingsproject. Mekorots steun aan koloniale vestiging is voortgezet na de bezetting in 1967 van de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en de Golan Hoogvlakte. Het bedrijf heeft het monopolie over alle waterbronnen in de bezette gebieden, met beleid dat Israëlische nederzettingen versterkt ten koste van de Palestijnse gemeenschappen. Elke samenwerking met Mekorot lift mee met het illegale nederzettingenproject, of draagt eraan bij.

• 3. Mekorot neemt deel aan de internationale misdaad van plundering van natuurlijke hulpbronnen en moedwillige vernieling van waterinfrastructuur. Mekorot heeft circa 42 waterputten in bedrijf in de Westelijke Jordaanoever, die vooral de Israëlische nederzettingen bevoorraden. Het confisqueert irrigatieleidingen en vernielt waterbronnen van Palestijnse gemeenschappen, in nauwe samenwerking met het Israëlische leger. In 2012 alleen al heeft het Israëlische leger 60 water- en sanitaire structuren gesloopt die aan Palestijnen toebehoren.

• 4. Mekorot ontneemt de Palestijnen het mensenrecht op water als een instrument voor Israëls verdrijvingsbeleid. In de zomer draait Mekorot de kraan dicht voor de Palestijnse gemeenschappen op de Westelijke Jordaanoever, en droogt ze uit. Mekorot is een trotse deelnemer aan het ‘Blueprint Negev’-plan van het Joods Nationaal Fonds. Dat plan zorgt dat zo’n 40.000 Palestijnse bedoeïenen, burgers van Israël, uit hun huizen worden gezet en naar reservaten gestuurd, terwijl hun land zal worden gebruikt voor uitsluitend joodse vestiging in de Negev.

• 5. Mekorot exporteert waterapartheid door middel van waterprivatisering. De Argentijnse ambtenarenvakbond ATE verklaarde tijdens zijn campagne dat ‘als het contract zou worden gegeven aan Mekorot, dat water dan een luxeartikel zou worden en niet een basisvoorziening die een maatschappelijk recht is, en ten tweede dat de mensenrechten zouden worden geschonden als de prijs zou worden gegeven aan een bedrijf dat de genocide van Palestijnen steunt.’

• 6. Mekorot’s vermeende ‘deskundigheid’ ten aanzien water is louter ‘blauwwassen’. Mythen rond water zijn bedoeld om Israëls buitenlandse imago te versterken. In tegenstelling tot wat het bedrijf beweert heeft Israël niet de ‘woestijn tot bloei gebracht’. Historisch Palestina is rijk aan water en de Palestijnen hebben een eeuwenoude landbouwtraditie. Israël benut deze mythe om te rechtvaardigen dat het water uit Jordaan aftapt, de rivier verandert in een riool, en agressie pleegt tegen buurlanden. In werkelijkheid is Israël een enorme waterverkwister, en de waterintensieve landbouwsector is ecologisch totaal niet duurzaam.

Dit artikel verscheen vandaag op Socialisme.nu