Israël na de verkiezingen: wat doen we met de echte winnaar?

Vier dagen na de verkiezingen zien wij democratie op zijn Israëlisch: alle partijen schoven op naar extreemrechts. De winnaar wordt als oud vuil behandeld. De Palestijnse minderheid zorgde voor 13 zetels voor hun gemeenschappelijke lijst, de ‘Joint List’. Een spectaculair resultaat.

Wij hoeven niet uitgebreid in te gaan op de intimidatie waarmee werd geprobeerd om de niet-joodse kiezers uit de stemhokjes weg te houden. Toch een voorbeeld: Netanyahu, de premier van deze ‘democratie’, wilde dat er camera’s werden geïnstalleerd in de stembureaus. Deze Likoed actie werd op het laatste moment verhinderd. De boodschap was toen al overgekomen bij de Palestijnse kiezers: wij houden jullie in de gaten, alleen al het feit dat je komt stemmen beschouwen wij als een vijandige actie tegen de joodse staat. Dat de opkomst onder Palestijnse kiezers desondanks opvallend hoog was, is dan ook een ‘statement’ tegen democratie op zijn Israëlisch.

De racistische Likoed concurreerde met de ‘Blauw/Wit’-combinatie van generaal Gantz. Inderdaad: die van de slachting in Gaza in 2014 en van de rechtszaak die nu in Den Haag loopt. Gaan zij wel of niet samen in de regering, is nu blijkbaar de vraag. En of de partij van Lieberman erbij wordt gehaald, vragen de media zich af (hoezo? Lieberman heeft vijf zetels minder dan de Joint List). Shas en UTJ, de partijen van de religieuze fanatici, drentelen ook bedrijvig rond in de wandelgangen van de regeringsformatie (hoezo? zij zijn weer een stuk kleiner dan Lieberman).

Om democratie op zijn Israëlisch te begrijpen is het nuttig om even te luisteren naar Dennis Ross. Vooraf moet opgemerkt worden dat Ross in Israël en in de VS niet een radicale uitzondering is, maar een middle-of-the-road commentator die geregeld in de New York Times en op landelijke TV-stations aan het woord komt. Ross zei in Washington dat de verkiezingsuitslag aangeeft dat het noodzakelijk is om (joodse) Israëliërs en Palestijnen te scheiden. Anders zullen de Palestijnen gelijke rechten vragen. Ook Yishai Fleisher kwam weer aan het woord. Fleisher, een Amerikaan die opgroeide in New Jersey maar nu met zijn Amerikaanse accent als kolonist in Hebron woont noemde Ross een ‘segregationist’. Hijzelf was meer voor ‘creatieve’ oplossingen: geef de Palestijnen door aan Jordanië.

Sommige mainstream media zoals de New York Times, hebben nog een lange weg te gaan vóór zij dit soort lieden presenteren als wat zij zijn: extremisten.

De redactie

Foto: 15 augustus 2019, Yshai Fleisher begeleidt een mars door Hebron van nieuw aangekomen Franse kolonisten (Palestinechronicle)