Jaarverslag 2014
De meer dan vijftig dagen durende vernietigingsoorlog van Israël tegen de Palestijnse inwoners van de strook van Gaza heeft een zwaar en bloedig stempel gedrukt op de weg naar vrijheid en onafhankelijkheid, waar Palestijnen en hun vrienden over de hele wereld al zo lang naar streven. Met meer dan 2000 doden was “Protective Edge” een van de ernstigste episodes in een strijd die al na de Eerste Wereldoorlog begon; en vanaf 1947 van dieptepunt naar dieptepunt voerde. De activiteiten tegen de Israelische agressieoorlog hebben voor een belangrijk deel de agenda bepaald van de solidariteitsbeweging in 2014; en dus ook van docP. Dat daardoor andere activiteiten minder aandacht kregen, was een betreurenswaardige, maar logische consequentie.
Hoe duister dan ook, er zat ook een lichtpuntje aan de verschrikkingen die Israel de bevolking van Gaza aandeed. De barbaarse politiek van Israel leidde bijna overal in de wereld tot massale protestactiviteiten en opende velen de ogen voor de noodzaak van een krachtig, doeltreffend en vreedzaam tegenoffensief. Ook groeide het besef, dat eigen overheden en eigen media maar al te vaak Israel de hand boven het hoofd hielden en zich eenzijdig opstelden. Sociale media vervulden in de zomer van 2014 de rol die de reguliere pers te vaak liet liggen.
De BDS beweging, die zich immers richt op consumenten, investeerders én overheden, won in 2014 sterk in kracht. Ook hierbij blijken de sociale media een belangrijke taak te hebben: internationale uitwisseling van ervaringen en ideeën; én een doeltreffend middel tot mobilisatie en solidariteit.
Wat voor de BDS beweging geldt, gold voor de hele Palestijnse zaak: 2014 was een bijzonder jaar. Zelfs voor de “gelovigen” moet duidelijk zijn geworden, dat de vredesonderhandelingen en het zogenaamde vredesproces niet meer dan een toneelstuk zijn, bedoeld om Israël de excuses te verschaffen om te vertragen en tijd te winnen en uiteindelijk de bezettingsstrategie te consolideren. Israels vernietigende bombardementen op Gaza deden de rest. De wereld zag hoe Israël het “zelfverdediging” argument gebruikte om de Palestijnen massaal te doden en voor de overlevenden een menswaardig bestaan onmogelijk te maken.
Wereldwijde verontwaardiging en massale demonstraties getuigden van solidariteit voor de Palestijnen, maar maakten ook de eigenlijke agenda van de staat Israël voor iedereen zichtbaar: geen vrede, geen Palestijnse staat en verdrijving van zoveel mogelijk Palestijnen. Door de ontmaskering van zijn strategie verloor Israël ook bij vele van zijn vrienden en sympathisanten zijn onschuld.
Een groot deel van de wereld kijkt nu anders naar Israël. Zijn slachtofferrol is daarmee uitgespeeld. Israël staat nu in de verdediging en moet zich nog sterker verweren tegen het vreedzame instrument van de internationale solidariteitsbeweging: BDS.
In Nederland is de wens bij veel burgers waarneembaar om zich rondom de Palestijnse zaak te organiseren. Mensen en organisaties met al hun politieke, etnische en culturele diversiteit hebben zich inmiddels verbonden om ook de strijd van de Palestijnen voor hun rechten onderdeel te maken van hun eigen werk voor mensenrechten en het internationaal recht; , tegen apartheid en racisme.
Ook een deel van het Nederlandse bedrijfsleven trekt zich terug uit de deelname in Israëlische bedrijven die tegen het internationaal recht in, actief zijn in de Palestijnse bezette gebieden. Pensioeninvesteerder PGGM, ingenieursbureau HaskoningDHV en drinkwaterbedrijf Vitens zijn daar voorbeelden van. De gemeente Amsterdam besloot de geplande stedenband met Tel Aviv in de ijskast te zetten.
De maatschappelijke druk op andere bedrijven ( ABP, Veolia, e.a.) die door hun verwevenheid met investeringen in bezette gebieden doelbewust het internationaal recht schenden blijft noodzakelijk; en is onderdeel van het werk van docP samen met vele anderen.
Voor docP was 2014 een succesvol, maar ook turbulent jaar. Veel acties kwamen van de grond, maar er was ook veel diversiteit in activiteiten. DocP heeft ernaar gestreefd om in 2014 meer te zijn dan één van de spelers op het veld van Palestina solidariteit, maar de gezamenlijke organisatie van allen die zich in Nederland bezig houden met BDS. Niet voor niets is een twintigtal organisaties –naast meer dan zestig individuen- lid van de Raad van Aangeslotenen van docP. Dat meer dan 50.000 personen een docP petitie hebben gesteund voor sancties tegen Israel kan als een aanwijzing worden gezien dat docP steeds meer in staat is te spreken namens een grote groep Nederlanders.
De vorming van een team vrijwilligers in het voorjaar van 2014 bleek een goede zet om elkaar te blijven motiveren en inspireren en om nog meer zaken aan te kunnen pakken. De veelheid aan activiteiten bleek ook voor teamleden vaak lastig te combineren met werk, persoonlijke omstandigheden en de eigen gezondheid. Gelukkig is docP niet alleen afhankelijk van bestuur en team: bij veel acties kon een beroep worden gedaan op vrijwilligers, soms uit andere organisaties, vaak als individu.
Bestuurlijk heeft docP in 2014 versterking gekregen van een aspirant-lid, Jan Schnerr, maar werd het ook verzwakt door de maandenlange uitschakeling van de voorzitter, Benji de Levie, door een ongelukkige val tijdens vakantie; en door een ernstige ziekte die Mohamed Rabbae medio december trof. Eerstgenoemde heeft hij zich inmiddels weer goed hersteld; Mohamed wensen wij een even voorspoedig en algeheel herstel toe.
Niet onvermeld mag ook blijven dat docP voor vergaderingen en bijeenkomsten steeds dankbaar gebruik heeft mogen maken van de kantoorruimte van het Nederlands Palestina Komitee.
Tenslotte willen wij een ieder bedanken die zich ingezet heeft voor de zaak waarvoor wij staan: het herstel van de rechten van de Palestijnen, met als drukmiddel daartoe BDS.
