Kritiek op Israël antisemitisch?

Kritiek op Israël wordt door haar supporters snel als antisemitisch betiteld. Vaak aangevuld met de beschuldiging dat hij of zij het bestaansrecht van Israël ontkent, de joodse staat afwijst of zelfs uit is op de vernietiging van Israël. En komt de kritiek van een organisatie dan wordt deze als “haatgroep” weggezet. Zijn deze beschuldigingen terecht?

Om deze vraag te kunnen beantwoorden moeten we eerst het verschil tussen antisemitisme en kritiek op Israël duidelijk maken. Antisemitisme is een afkeer van mensen die het joodse geloof praktiseren of kenbaar maken tot deze geloofsgemeenschap te behoren. De kern is discriminatie om een religie: het jodendom.

Israël is ontstaan uit het zionisme: een ideologie en politiek gericht op de creatie en behoud van een staat voor mensen die behoren tot de joodse (geloofs)gemeenschap: een joodse staat. Haar staatsinrichting beperkt zich niet alleen tot een aantal joodse gebruiken en wetten, bijvoorbeeld de wekelijkse rustdag is de zaterdag, het streeft naar een staat waar de meerderheid van de bevolking joods is. Dat is lastig in een land waar de meerderheid al eeuwen moslim of christen is.

Voor het verschil tussen beide begrippen zie bijvoorbeeld ook: https://www.middleeasteye.net/video/anti-zionism-not-same-anti-semitism-heres-why-conflating-two-could-be-problematic

Om een joodse meerderheid te kunnen realiseren heeft Israël een groot deel van de inheemse bevolking in 1948 verdreven en belet zij deze groep terug te keren. Ook, heeft het de achtergebleven oorspronkelijke bewoners minder rechten gegeven, zo veel mogelijk gesegregeerd en de bevolking van de in 1967 veroverde gebieden deels verdreven en de rest nagenoeg rechteloos gemaakt.

De bevolking van Israël in 2019 in aantallen:
6,4 miljoen joodse inwoners met volledige burgerrechten
1,7 miljoen niet joodse inwoners binnen de grenzen van 1967 met beperkte rechten
4,8 miljoen niet joodse inwoners in bezet gebied nagenoeg rechteloos
3,0 miljoen niet joodse inwoners als vluchteling in Jordanië, Libanon en Egypte: uitgesloten

Kritiek op Israëls politiek en gedrag jegens de oorspronkelijke bewoners, de Palestijnen, is geen kritiek op de religie of op het jodendom in het algemeen maar op schendingen van de mensenrechten, schendingen van het internationaal recht en de VN resoluties. Het is kritiek op het crimineel gedrag van de staat Israël, niet het geloof.

Kom je op voor gelijke rechten voor vrouwen in Saoedi Arabië dan ben je ook niet tegen de islam of tegen Arabieren. Pleit je voor terugkeer van de Rohinya vluchtelingen naar Myanmar dan ben je ook niet tegen het boeddhisme. Beide zijn verschillende zaken. Sterker: de vrouwenrechten activisten die in Saoedi Arabië vastzitten zijn moslim.
Als je destijds de apartheid in Zuid Afrika afwees dan was je niet tegen de Nederlands Gereformeerde Kerk. Er zijn overigens ook veel joden die kritiek hebben op Israël, zie bijvoorbeeld: https://www.youtube.com/watch?v=oWwVyqvvVPA . Ook die zijn niet of uiten zich antisemitisch.

Opkomen voor gelijke burgerrechten voor alle inwoners van Israël zou volgens zionisten het bestaansrecht van het land ontkennen. Dat is onjuist: ook als de Palestijnen gelijke burgerrechten krijgen blijft Israël bestaan. Zuid Afrika is als natie gebleven nadat alle inwoners gelijke burgerrechten hebben gekregen en gereformeerden kunnen er nog altijd vrij hun geloof praktiseren. Ook de VS zijn na afschaffing van de slavernij en de Jim Crow wetten als natie gebleven. Deze beschuldiging is dan ook ongefundeerd.

Dan het afwijzen van de joodse staat. Israël is geen mono religieus land. De meerderheid van de bevolking is moslim en het kent een grote groep christenen. Het is een moslim/joods/christelijk land. Dat is de feitelijke situatie. Door het een joodse staat te verklaren en met de vorig jaar aangenomen Wet op de Natie staat te stellen dat alleen joden recht hebben op zelfbeschikking in Israël worden de rechten van de andere bevolkingsgrepen ontkent en ingeperkt. De joodse staat Israël is per definitie geen democratie: het is een etnocratie: burgerrechten voor slechts één gedefinieerde dominante bevolkingsgroep.
Het afwijzen van de joodse staat Israël is gelijke aan het opkomen voor gelijke rechten voor al haar inwoners: het streven naar een democratie in Israël. Stel je eens voor dat een regering in Nederland zou verklaren dat ons land een islamitisch land zou zijn met alleen recht op zelfbeschikking voor moslims en het Arabisch als nationale taal.

Critici zouden uit zijn op de vernietiging van Israël. Met uitzondering van een paar extremisten is dat niet het geval. Zou Israël worden vernietigd dan zouden ook de moslims en christenen mee de ondergang ingaan. Daar is geen extremisten groep of weldenkend mens op uit.
Ook met de terugkeer van de vluchtelingen wordt het land niet vernietigd. Niet alle vluchtelingen zullen komen en volgens Salman Abu Sitta kunnen tachtig procent van de hen terugkeren in hun dorpen die nu leeg, verlaten en veelal vernietigd zijn, zie zijn boek Mapping My Return.

Organisaties die opkomen voor gelijke rechten in Israël zijn geen haatgroepen. Ze hebben humanistische overtuigingen, wijzen geweld af, baseren zich op het recht en komen op voor de mensenrechten. Zij maken zich zorgen over de onderdrukte Palestijnen, de extreem rechts religieuze richting waar het land op koerst en het voortbestaan van Israël.

De conclusie: al deze beschuldigingen zijn onterecht. Kritiek op Israël is (in de regel) niet antisemitisch. Sterker, het omgekeerde is het geval: veel critici maken zich zorgen over de toekomst van de gehele bevolking van Israël nu daar religieuze fanatici steeds meer invloed krijgen.

Een ieder die opkomt voor Israël in de huidige vorm met haar ideologie het zionisme is per definitie een antidemocraat. Hij of zij vindt dat niet iedereen gelijk is (wijst artikel 1 van onze grondwet af), mist empathie met de onderdrukten, is voor apartheid, ondersteunt de klassieke kolonisatie ideologie waarbij de inheemse bevolking moet plaatsmaken voor de kolonisten. en is een racist: de rechten van een lokale Arabier zijn onderschikt aan die van een Europese immigrant. De Israëlische regering die dit propageert bevordert haat jegens de ondergeschikte bevolkingsgroep en het collectief is dan ook een haatgroep. Waar dit onder andere toe leidt,; kijk bijvoorbeeld: https://youtu.be/PxL0n-PV3ZA?t=3. Dit beperkt zich niet tot extreem rechts binnen Israel. Het is helaas main stream aan het worden. Lees en zie ook: https://www.docp.nl/gemengde-huwelijken-tussen-joden-en-niet-joden-is-een-plaag/

De geschiedenis leert ons dat geen natie die een meerderheid onderdrukt blijft voortbestaan. Permanent de Palestijnen hun burgerrechten ontzeggen, hun eigendommen ontnemen, hun leven steeds moeilijker te maken leidt tot (meer) weerstand en verzet. Het antwoord van Israël hier op is geweld. Steeds bruter en harder geweld. De afgelopen 71 jaar heeft aangetoond dat geweld het verzet niet breekt. Het geweld vestigt meer en meer de aandacht op het land met haar apartheid. Geweld is geen oplossing. Het is dan ook dringend tijd voor verandering in Israël: het omvormen tot een staat voor al haar inwoners. Ben je een oprechte supporter van en echt begaan met Israël dan zou dit het doel moeten zijn en deel je die mening.