Kritiek op Israël moet “antisemitisme” heten; de manipulatie van de Israël lobby

Einde 2-staten oplossing

Officieel praten alle westerse regeringen en de Verenigde Naties nog over de toekomstige Palestijnse staat. Ook veel organisaties die de mensenrechten in het vaandel hebben staan, hopen nog op die onafhankelijke en levensvatbare eigen staat voor Palestijnen. Maar een toenemend aantal Palestijnse en niet-Palestijnse publicisten, politieke analisten en organisaties zetten openlijk een steeds groter vraagteken bij deze “oplossing van het Israëlisch-Palestijns conflict”. Zij kijken naar de waarschijnlijk niet meer terug te draaien kolonisatie van de Westelijke Jordaanoever. Zij zien de etnische zuivering die in Oost-Jeruzalem gaande is. En zij horen wat premier Netanyahu en zijn ministers de laatste tijd in het openbaar zeggen: “Er komt nooit een Palestijnse staat”, “Ontruiming van de nederzettingen is niet aan de orde”. Zij zien het merkwaardige manoeuvreren van president Trump en zijn schoonzoon Jared Kushner. Velen vragen zich af of de 2-staten oplossing zo langzamerhand niet vergelijkbaar is met de “kleren van de keizer” (die geen kleren aan had).

Probleem voor Israël lobby

Het “vredesproces op weg naar een Palestijnse staat” is voor Israëlische regeringen sinds 1990 een gordijn geweest om de kolonisatie van de bezette gebieden achter te verbergen. In de binnenlandse politiek in Israël is de 2-staten oplossing, zeker na 1995 niet meer serieus genomen, al werd dat aanvankelijk niet hardop gezegd. Voor de Israël lobby in de VS en vooral Europa stond deze “oplossing” centraal in de propaganda. Immers, wij moesten Israël rustig laten onderhandelen over vrede. Europa moest zich er buiten houden en de VS – de eerlijke bemiddelaar tussen de twee partijen – “niet voor de voeten lopen”. Dat gordijn wordt nu weggetrokken, de praktijk in de bezette gebieden valt niet meer te verbergen. De Israël lobby heeft dus een probleem. Wat doe je als je laatste argument aan het verdampen is? Je gaat schelden en lasteren en je probeert de laster tot het onderwerp van de discussie te maken. “Antisemitisme” is het toverwoord in deze taktiek. De BDS beweging is het eerste mikpunt en verder iedereen die het woord “apartheid” gebruikt in relatie tot Israël. Terugschelden is geen optie. Doorgaan met goede informatie wel.

Apartheid, goede analyse van al-Shabaka

In een goede analyse wijst al-Shabaka op zijn site op een gevoelig punt in deze discussie. Meestal wordt de behandeling van Palestijnen in de bezette gebieden met “apartheid” aangeduid. Al-Shabaka wijst op de positie van de Palestijnen in Israël zelf en stelt dat daar (ook) sprake is van een apartheidssysteem. De meeste “2-staters” hebben jarenlang weggekeken van dit probleem.

Al-Shabaka:

“Belangrijke personen in de internationale arena hebben de situatie op de Westelijke Jordaanoever omschreven als apartheid en benoemen daarbij segregatiekenmerken zoals wegen waarop alleen kolonisten mogen rijden, versterkte nederzettingen en de apartheidsmuur. Jimmy Carter, oud-president van de Verenigde Staten gebruikte in zijn boek “Peace not Apartheid” (2006) de term apartheid specifiek voor de Palestijnse bezette gebieden en John Kerry waarschuwde in 2014 dat Israel een apartheidsstaat “zou kunnen worden” als er geen tweestatenoplossing komt. Recentelijk hebben andere invloedrijke personen de term gebruikt voor de situatie van de Palestijnse burgers van Israel. Jodi Rudoren, voormalig redactiechef van de New York Times in Jeruzalem, zei “Ik…denk dat het apartheidsprobleem relevanter is voor hoe de Arabische Israeli’s [Palestijnse burgers in Israel] behandeld worden binnen [Israel].”  De ESCWA (VN commissie voor West Azië) heeft eerder dit jaar een nota gepubliceerd waarin staat dat Israel, vanaf begin af aan “een apartheidsregime heeft gecreëerd dat het hele Palestijnse volk domineert” – daarmee niet alleen doelend op Palestijnen in de bezette gebieden, maar ook Palestijnen die zowel in ballingschap leven als binnen Israel. Deze beleidsnota onderzoekt de apartheidsanalyse zoals deze toepasbaar is voor de Palestijnse burgers van Israel, met de nadruk op burgerschap, land, onderwijs en beleid. De nota sluit af met aanbevelingen hoe deze analyse kan worden gebruikt om de rechten van de Palestijnse burgers te bevorderen en hoe deze kan bijdragen om de versnippering van het hele Palestijnse volk aan te pakken.”

Conclusie

Een centrale stelling van de Israëllobby is, “wie de ontwikkeling in Israël met apartheid aanduid en dat wil boycotten, is een antisemiet”. Dit is een pleidooi voor een discussieverbod over het systeem dat Israël aan het invoeren is tussen de Middellandse Zee en de rivier de Jordaan. In Europa is dat een achterhoedegevecht. Laten wij hopen ook in de Verenigde Staten.

Zie voor meer informatie: https://al-shabaka.org/briefs/apartheid-within-palestinian-citizens-israel/

de redactie