Omar Barghouti spreekt op de RUG: “BDS, Intersectioneel verzet tegen Israels regime van vestigingskolonialisme en apartheid”
Op 16 maart sprak Omar Barghouti, mede oprichter van de BDS beweging, in het kader van Israeli Apartheid Week op de Universiteit van Groningen. Dit tot ongenoegen van de gebruikelijke voorvechters van de apartheidsstaat Israel, De SGP meent dat de RUG met de komst van Barghouti zorgt voor een onveilige situatie voor Israelisch en joden in het algemeen, en stelde maandag schriftelijke vragen aan de ministers Dijkgraaf (onderwijs) en Yesilgöz (Justitie en Veiligheid).
Zou de SGP zich ook zorgen hebben gemaakt over de veiligheid van Russische studenten toen studenten van de RUG vorig jaar een dag van solidariteit met Oekraine organiseerden? En hoe veilig voelen Palestijnse studenten zich bij de samenwerking tussen de RUG en Israelische universiteiten?
RUG wijst de kritiek van de hand door te stellen dat er ook vertegenwoordigers vanuit de joodse gemeenschap aanwezig waren bij de discussie. Bovendien was een mediator vanuit de universiteit aanwezig, en zou er geen sprake zijn van overtreding van de wet.
Lees hieronder de vertaling van de volledige speech van Omar Barghouti:
Velen over de hele wereld hebben geschokt gereageerd op de opschepperige verklaring van een hooggeplaatste minister van de Israëlische regering die zichzelf omschrijft als een “fascistische homofoob”. Maar velen hebben misschien gemist wat de Israëlische premier Netanyahu zei voorafgaand aan een ontmoeting een paar dagen geleden met de “postfascistische” premier Meloni van Italië: “De geschiedenis is onpartijdig en meedogenloos. Het begunstigt niet de deugdzamen, noch degenen die moreel superieur zijn. Het is in het voordeel van de sterken.”
Israëls meest extreemrechtse, racistische, autoritaire, corrupte, seksistische en homofobe regering ooit laat volledig het masker vallen dat het 75 jaar oude Israëlische regime van kolonialisme en apartheid tegen de inheemse bevolking van Palestina toedekte. Het vormt een escalatie in Israëls voortdurende regime van koloniale onderdrukking tegen inheemse Palestijnen en tegelijkertijd een mogelijke breuk met de status quo in zijn verreikende plannen voor gerechtelijke, sociale en culturele “hervormingen”, die voornamelijk de Joods-Israëlische samenleving treffen.
Israël is door Amnesty International, Human Rights Watch en vele Palestijnse, Zuid-Afrikaanse en internationale mensenrechtenexperts aangewezen als apartheidsstaat. De leidende Israëlische mensenrechtenorganisatie, B’Tselem, bestempelde Israël ook als een apartheidssysteem en beschreef het als een “regime van Joodse suprematie van de rivier de Jordaan tot aan de Middellandse Zee”. Zelfs een voormalige Israëlische procureur-generaal schreef onlangs: “Je kunt eenvoudigweg geen liberale democratie zijn als je apartheid over een ander volk uitoefent.
Je zou denken dat, na hun precedent scheppende ingrijpende sancties tegen Rusland wegens zijn illegale invasie van Oekraïne, de VS en Europa, die dit Israëlische regime van onderdrukking al tientallen jaren mogelijk maken, financieren, bewapenen en beschermen tegen internationale verantwoording, enige schaamte zouden voelen of hun medeplichtigheid aan Israëls misdaden tegen de menselijkheid ter discussie stellen. Maar sinds wanneer hebben koloniale machten schaamte of respect voor rechten?
Koloniale hypocrisie kent geen grenzen, zoals vijf eeuwen blanke koloniale hegemonie over de wereld ons leert. De enige manier om de westerse medeplichtigheid op staats-, bedrijfs- en institutioneel niveau te beëindigen, is door volksmacht en sterke intersectionele allianties op te bouwen die de strijd voor Palestijnse bevrijding integreren in de wereldwijde strijd voor klimaat-, raciale, economische, sociale en genderrechtvaardigheid.
De huidige extreemrechtse Israëlische regering vormt een ernstig gevaar voor het leven en het levensonderhoud van de Palestijnen, zoals we hebben gezien in de “pogrom” tegen Huwara, in de buurt van Nablus. Maar het geeft ook pleitbezorgers van Palestijnse rechten wereldwijd, met name in de BDS-beweging, een nog urgentere verantwoordelijkheid en een kans die zich in 74 jaar tijd nog niet heeft voorgedaan.
Kansen alleen leiden echter niet tot verandering; ze bieden er alleen de vruchtbare voedingsbodem voor. We moeten nog steeds onze moreel consistente, intersectionele en strategische bewegingsopbouwende inspanningen maximaliseren om genoeg volksmacht te hebben om een kwalitatieve verandering te realiseren door het ware gezicht van Israëls onderdrukkingsregime bloot te leggen en het ter verantwoording te roepen, als een bijdrage aan de Palestijnse bevrijdingsstrijd . De antiracistische BDS-beweging, geleid door de grootste Palestijnse coalitie ooit, is de meest effectieve vorm van solidariteit met onze bevrijdingsstrijd.
Gelanceerd in 2005 door de absolute meerderheid in de Palestijnse samenleving, in het historische Palestina en in ballingschap, roept BDS op tot het beëindigen van de militaire bezetting en het systeem van apartheid van Israël, evenals tot het recht van Palestijnse vluchtelingen om terug te keren naar hun huizen en herstelbetalingen te ontvangen. Tegenwoordig is er een brede consensus onder Palestijnse, Israëlische en internationale mensenrechtenorganisaties dat Israël de misdaad tegen de menselijkheid van apartheid tegen het Palestijnse volk pleegt. Dit verplicht derde staten, zoals Nederland, om hun medeplichtigheid aan dit systeem te beëindigen en bij te dragen aan de ontmanteling ervan. Maar geen enkele huidige of voormalige koloniale macht heeft ooit zijn verplichtingen nagekomen zonder daartoe gedwongen te worden door machtige massabewegingen die streven naar gerechtigheid en respect voor het internationale recht en de universele mensenrechten.
De BDS-beweging, verankerd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, heeft zich consequent en categorisch verzet tegen alle vormen van racisme en discriminatie, inclusief anti-zwart en anti-inheems racisme, seksisme, homo- en transfobie, islamofobie en antisemitisme. Onze beweging richt zich op medeplichtigheid, niet op identiteit. Een groeiend aantal antikoloniale Joods-Israëlische BDS-aanhangers speelt een belangrijke rol in de beweging, en een recente peiling toont aan dat 16% van alle Joodse Amerikanen BDS steunt, waarbij het percentage sterk toeneemt voor degenen onder de 40 jaar oud. Ze begrijpen dat er is niets Joods aan Israëls belegering, etnische zuivering, bloedbaden, landdiefstal en apartheid, en daarom is er op zich niets anti-Joods aan het steunen van BDS om een einde te maken aan deze misdaden, om een einde te maken aan het vestigingskolonialisme.
In de afgelopen 17 jaar heeft de BDS-beweging wereldwijd een enorme en groeiende beweging opgebouwd, ondersteund door vakbonden, boerencoalities, raciale, sociale en klimaatrechtvaardigheidsbewegingen, die samen tientallen miljoenen mensen over de hele wereld vertegenwoordigen. Met deze macht heeft de beweging ervoor gezorgd dat grote multinationals, zoals Veolia, Orange, G4S, HP en anderen hun betrokkenheid bij de misdaden van Israël tegen de Palestijnen geheel of gedeeltelijk beëindigen. Vorig jaar verwijderden Ben en Jerry’s Israël van de locaties waar het zaken doet, wat een zware symbolische slag toebracht aan de apartheid.
Mainstream-kerken in de VS hebben zich teruggetrokken uit bedrijven en banken die de Israëlische apartheid en nederzettingen steunen, evenals pensioenfondsen in Noorwegen, Nederland, Luxemburg, Nieuw-Zeeland en elders.
De burgemeester van Barcelona heeft een paar weken geleden alle banden met apartheid Israël opgeschort en een einde gemaakt aan een stedenbandovereenkomst met Tel Aviv. Van over de hele wereld kwam er steun voor haar moedige zet, ook van velen in Hollywood en de muziekindustrie.
Havenarbeiders, gesteund door gemeenschapsactivisten, in Oakland, Californië, hebben herhaaldelijk voorkomen dat Israëlische schepen werden gelost.
Het onderdrukkingsregime van Israël, een model voor veel van extreemrechts in de wereld, schaadt niet alleen de Palestijnen, maar ook miljoenen anderen over de hele wereld. Israël is tegenwoordig een partner van fascistische groeperingen in het Westen, van wie de meesten door en door antisemitisch zijn, en van extreemrechtse en autoritaire regimes, ook in de Golfregio. Het verkoopt zijn militaire veiligheidstechnologieën en koloniale doctrines als ‘door de strijd getest’, natuurlijk op Palestijnen. Door de export van zijn militaire doctrines en bewapende spywaretechnologieën, zoals NSO’s Pegasus, en andere diensten op het gebied van cyberoorlogvoering, desinformatie en verkiezingsfraude als diplomatiek instrument, bijvoorbeeld, is Israël al tientallen jaren een dader in niet alleen illegale surveillance in het Westen, maar ook in oorlogsmisdaden begaan door dictaturen over de hele wereld.
Toch blijven veel staten, bedrijven en instellingen diep medeplichtig aan de Israëlische apartheid. Dit omvat Nederland als staat en Nederlandse bedrijven, banken en universiteiten. Daarom moet een zinvolle solidariteit met onze zoektocht naar vrijheid, rechtvaardigheid en gelijkheid beginnen met het beëindigen van medeplichtigheid, door ons geen kwaad te doen. Ondanks verhoogde anti-Palestijnse repressie beschouwen veel academici, kunstenaars, studenten en vakbondsleden in dit land deze ethische verplichting om een einde te maken aan medeplichtigheid als de topprioriteit van solidariteit.
Het opwerpen van ‘revolutionaire’ leuzen in de straten van Groningen of Amsterdam alleen kan niet veel bijdragen aan onze bevrijdingsstrijd. Onderzoek naar de banden van medeplichtigheid tussen uw regering, universiteiten, gemeenteraden en bedrijven, en campagne voeren om een einde te maken aan die veelzijdige medeplichtigheid, zou zeker op een veel serieuzere manier bijdragen aan onze strijd voor rechten. Dat is het meest fatsoenlijke om te doen, en het is ook het meest revolutionaire om te doen.
Het beëindigen van de Nederlandse medeplichtigheid aan het Israëlische systeem van onderdrukking van Palestijnen vereist principiële maar strategische, geleidelijke en doelgerichte campagnes die prioriteit geven aan het vormen van brede coalities om:
- te lobbyen bij het parlement om ons recht op BDS te verdedigen en de aanbevelingen van Amnesty International over te nemen om de Israëlische apartheid te ontmantelen.
- Druk uit te oefenen op gemeenteraden en openbare instellingen om uit alle bedrijven die betrokken zijn bij ernstige mensenrechtenschendingen, inclusief in de illegale koloniën en het apartheidsregime van Israël, te desinvesteren en uit te sluiten van aanbestedingen.
- de academische, culturele en sportboycot van Israël en zijn medeplichtige instellingen te steunen.
- de strategische campagnes tegen medeplichtige bedrijven zoals CAF, JCB, G4S/Allied Universal, Hewlett Packard, Hyundai CE, AXA, Puma, Booking, etc. te ondersteunen.
Apartheid Israël en zijn anti-Palestijnse cohorten in Europa proberen de pleidooien voor Palestijnse bevrijding het zwijgen op te leggen, waardoor de ruimte voor vrijheid van meningsuiting met betrekking tot Palestijnse rechten en Israëlische misdaden wordt verkleind. Dit heeft op velen een huiveringwekkend effect. Maar hier, in Europa, leggen ze je het zwijgen op met repressief beleid en censuur. In Palestina probeert het Israëlische onderdrukkingsregime ons het zwijgen op te leggen met kogels, bulldozers en bommen. Toch zijn we standvastig en staan we op ons volledige rechtenmenu. Palestijnen roepen u op om uw morele verontwaardiging te kanaliseren in strategische, reguliere campagnes die eindelijk een einde kunnen maken aan de Nederlandse medeplichtigheid aan de ernstige schendingen van de mensenrechten door Israël, en zo op een zinvolle manier bij te dragen aan onze strijd voor vrijheid, rechtvaardigheid en gelijkheid.
Omar Barghouti is mede-oprichter van de BDS-beweging voor Palestijnse rechten en mede-ontvanger van de Gandhi Peace Award 2017.
