Symposium “Stop de Haat” belastert BDS en verdedigt bezetting en apartheid
Op woensdagavond 30 november aanstaande organiseren de Israëlische Ambassade, Christenen voor Israël en een internationaal opererende organisatie voor pro-Israelpropaganda, StandWithUs geheten, een symposium in de Portugese Synagoge in Den Haag, getiteld ‘Stop de Haat’. Doel van dit symposium is om de deelnemers in staat te helpen stellen om BDS tegen te gaan en zo mogelijk een halt toe te roepen.
Tijdens het evenement zal Neil Lazarus een lezing geven. Hij wordt in de uitnodigingstekst van Christenen voor Israël gepresenteerd als ‘een internationaal befaamde spreker en cursusleider op het terrein van de verdediging van Israël’. Een bezoek aan Wikipedia leert ons dat Lazarus als adviseur voor onder meer het Israelische ministerie van Buitenlandse Zaken, het Israelische leger en de Israelische luchtmacht heeft gewerkt, en dat een andere bezigheid van hem het trainen van Israelische studenten in het praktiseren van hasbara (letterlijke betekenis in Hebreeuws: uitleg, hier feitelijk: pro-Israel propaganda) is. Na deze lezing zal hij met Amir Ofek van het Israelische Ministerie van Buitenlandse Zaken en Elad Zigler van StandWithUs een tafelgesprek over dit thema gaan voeren.
Hoe BDS tijdens deze avond geportretteerd gaat worden laat zich raden als we de omschrijving van Christenen voor Israël van dit fenomeen in de uitnodigingstekst voor het symposium lezen:
Binnen enkele jaren tijd is BDS (Boycot, Desinvesteringen en Sancties) uitgegroeid tot een bekend fenomeen in het nieuws. Wat ook groeide was het verbale geweld, alles lijkt toegestaan als het gaat om Israël te boycotten. Of het nu gaat om regeringsbeleid, het bestaansrecht van de staat, of zelfs om Joden in het algemeen. BDS is niet langer alleen een oproep van linkse activisten een land op andere gedachten te brengen. BDS is een kanaal geworden om alles te spuien wat mensen ook maar zouden willen zeggen over het Joodse volk of de Joodse staat. BDS is daarmee ook langzaam verworden tot een politiek correcte methode om nieuw en oud antisemitisme terug te brengen in de westerse samenleving — ook in Nederland.
De uitnodigingstekst stelt verder dat voor de BDS-beweging niets te gek zou zijn. Het schuift de beweging ‘slogans’ als ‘Israël is een nazi-staat’ en ‘Israëliërs zijn oorlogsmisdadigers’ in de schoenen.
Dat Christenen voor Israel zich genoodzaakt ziet zijn toevlucht te nemen tot zelfverzonnen leuzen die het vervolgens aan de BDS-beweging toeschrijft, is typerend voor hun benadering, en naar het zich laat aanzien ook die van het symposium dat het mede-organiseert. Kunnen ze wellicht niet met de feitelijke boodschap van de BDS-beweging overweg?
Deze boodschap werd op 9 juli 2005 door een 170-tal Palestijnse maatschappelijke organisaties[1] naar buiten gebracht. Het roept de internationale gemeenschap op om Israel onder druk te zetten met boycotmaatregelen, sancties en desinvesteringen om nu eindelijk de rechten van de Palestijnen te respecteren zoals die verankerd zijn in het internationaal recht, waaronder het Internationaal Humanitair Recht en de diverse internationale mensenrechtenverdragen. Dit moet gestalte krijgen in het beëindigen van de bezetting van in 1967 door Israel veroverd Arabisch gebied (en daarmee dus ook de beëindiging van kolonisatie van dit gebied), de gelijkberechtiging van Palestijnen woonachtig in Israel zelf en de realisatie en implementatie van het recht op terugkeer van Palestijnse vluchtelingen naar hun oorspronkelijke woongebieden in wat vandaag de dag Israelisch grondgebied is.
De realisatie van deze eisen betekent inderdaad een einde aan een staatsbestel waarin de ene, joodse, bevolkingsgroep domineert en wordt bevoorrecht ten koste van een inheemse, Palestijnse bevolking. Een staatsbestel die door Christenen voor Israël, de Israëlische ambassade, een organisatie als StandwithUs en een persoon als Neil Lazarus uiteraard met verve wordt verdedigd. Om dit te doen schrijven ze aan de BDS-beweging zaken toe die niets met de boodschap en de activiteiten van de beweging te maken hebben. Integendeel. De beweging is gegrondvest in de principes van vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid zoals deze in de universele mensenrechtenverdragen tot uitdrukking komen. Het verwerpt elke vorm van racisme en discriminatie, tegen wie dan ook. De achterliggende boodschap is zeker ook gekant tegen elke vorm van discriminatie van joden, antisemitisme. De BDS-oproep doet een beroep op het geweten van eenieder om te helpen een einde te maken aan het Israelische onrecht jegens de Palestijnen. Het roept in het bijzonder ook Israelische joden daartoe op. De wereldwijde BDS-beweging die in antwoord op de BDS-oproep van 9 juli 2005 is ontstaan en sindsdien steeds verder gegroeid is, kent ook vele joodse activisten en sympathisanten, zowel in Israel als daarbuiten. Tot deze beweging behoort bijvoorbeeld een Amerikaanse organisatie als de Jewish Voice for Peace en een Israelische organisatie als Boycott from Within. Waar de beweging naar streeft is uitvoering van het internationaal recht, zodat Israel de bezetting beeindigt, de vluchtelingen kunnen terugkeren, en alle bewoners op voet van gelijkheid met elkaar kunnen samenleven.
Wat Israel en zijn pleitbezorgers, waaronder Christenen voor Israel, in de uitnodigingstekst voor dit symposium doen is zaken aan elkaar koppelen die niet te koppelen zijn. De tekst suggereert dat Israel en zijn politiek automatisch te koppelen zijn aan het joodse volk en aan joden in het algemeen. Fundamentele kritiek op deze politiek en op het discriminerende, feitelijk racistische karakter van dit staatsbestel en de daarmee gepaard gaande bezettingspolitiek zou immers automatisch afglijden naar haat tegen joden in het algemeen. Daarmee vergroten zij ook het risico dat de geloofwaardigheid van elke waarschuwing tegen en bestrijding van werkelijk antisemitisme wordt ondermijnd. Zij gebruiken antisemitisme immers als voorwendsel om dergelijke fundamentele kritiek te belasteren en uiteindelijk het zwijgen op te leggen. Daarmee wordt de associatie van ‘joden in het algemeen’ met dit staatsbestel en deze politiek feitelijk bevestigd. BDS verwerpt elke haat en discriminatie tegen mensen op grond van afkomst, religie of welke andere kenmerken dan ook; het ageert juist tegen een systeem dat discriminatie en haat institutionaliseert. Luister naar de werkelijke boodschap van BDS van streven naar vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid, in plaats van het te demoniseren en te belasteren!
[1] waaronder vakbonden, vrouwenorganisaties, mensenrechtenNGOs, politieke partijen en anderen, afkomstig uit zowel het sinds 1967 door Israel bezette Palestijnse gebied, het gebied dat sinds 1948 de staat Israel vormt als uit de Palestijnse diaspora.
