Tien jaar BDS – een verklaring van het Palestijnse Nationale BDS-Comité.

“Een jaar na Israël’s slachtpartij in Gaza en tien jaar na de start van de BDS-beweging is het bouwen aan de boycot belangrijker dan ooit”

Vandaag een jaar geleden begon Israël een brute militaire aanval op de Palestijnse bevolking van de bezette en belegerde Gazastrook.
Meer dan 2.200 Palestijnen kwamen daarbij om, waaronder 551 kinderen, meer dan 10.000 raakten zwaargewond en honderdduizenden werden dakloos, met geweld verdreven en zaten in de val in Gaza. Dit soort opzettelijke aanvallen op Palestijnse burgers zijn een vast onderdeel van een Israëlisch beleid dat er op gericht is Palestijnen te onderwerpen en het recht van het Palestijnse volk op zelfbeschikking te dwarsbomen.

Als gevolg van haar nieuwe Dahiya ‘buitensporig geweld doctrine’ viel Israël opzettelijk hele burgerwijken in Gaza aan, waarbij woonhuizen, scholen, ziekenhuizen en moskeeën gericht werden aangevallen in een poging om zoveel mogelijk ellende aan te richten.
De Commissie van de VN Mensenrechtenraad en veel gerenommeerde mensenrechtenorganisaties hebben geregistreerd hoe Israël het internationaal recht schond en herhaaldelijk oorlogsmisdaden pleegde.

Gaza blijft belegerd, aangezien Israël voor Gaza een beleid heeft dat de Israëlische historicus Ilan Pappe  beschrijft  als “stapsgewijze genocide. Israëls aanvallen op Palestijnen – vaak dodelijk – duren voort. Het grootste deel van het water is besmet en ongeschikt bevonden voor menselijke consumptie. Voedsel en andere basisvoorraden blijven schaars en zoals Palestijnse groepen hebben opgemerkt, staat Gaza op een onomkeerbaar breekpunt.

Ondertussen werkt Israël onophoudelijk aan het annexeren van het grootste deel van de bezette Westelijke Jordaanoever (inclusief Oost-Jeruzalem) door het uitbreiden van de nederzettingen en de Muur, die allebei illegaal zijn volgens internationaal recht.

Israël ontneemt Palestijnen het recht op toegang, residentie en ontwikkeling in Oost-Jeruzalem en voert een campagne uit van etnische zuivering in 60% van de bezette Westelijke Jordaanoever (Zone C), waarbij plaatselijk Palestijnse gemeenschappen van hun land worden verdreven naar versnipperde enclaves en hun geweldloos verzet met geweld wordt onderdrukt.

Palestijnse burgers van Israël hebben ook te maken met zulke etnische zuiveringen, vooral in de Naqab (Negev), terwijl door Israëlische wetgevers nieuwe racistische wetten worden goedgekeurd of besproken die tot doel hebben elke uitdaging van het Israëlische regime of de Joodse hegemonie en Apartheid tegen te gaan.

Israël’s regime van bezetting, kolonialisme en Apartheid uitdagen

Tien jaar na de start op 9 juli 2005 krijgt de Boycot, Desinvestering en Sancties (BDS) beweging, die  geleid wordt door het Palestijnse maatschappelijke middenveld, brede ondersteuning door sociale bewegingen, campagnes van onderaf, vakbonden, kerken, Ngo’s en politieke partijen over de hele wereld, en is begonnen de Israëlische onschendbaarheid uit te dagen.

Effectieve BDS campagnes van onderaf hebben een aantal van de grootste bedrijven ter wereld, waaronder Orange, G4S en Veolia, gedwongen zich geleidelijk terug te trekken uit Israëlische projecten die het internationaal recht schenden.

Van grote Amerikaanse kerken tot particuliere Europese banken: desinvesteren uit Israël wordt acceptabel en gezien als noodzakelijk om vrijheid, gerechtigheid en gelijkheid te brengen.

In Latijns Amerika zijn belangrijke contracten tussen die staten en Israëlische bedrijven afgeketst na druk van onderaf.

De academische en culturele boycot aspecten van BDS hebben de laatste jaren ook een hoge vlucht genomen, waarbij belangrijke Amerikaanse academische instituten een volledige boycot ondersteunden van Israëlische universiteiten.

Lauryn Hill, Thurston Moore en andere prominente artiesten hebben onlangs hun optredens in Tel Aviv geschrapt, waarbij hun namen werden toegevoegd aan een groeiende en gedistingeerde lijst artiesten, waaronder Roger Waters, Faithless en Elvis Costello, die weigeren in Israël op te treden.

De impact van BDS heeft de Israëlische economie bereikt. Een recent rapport van de VN toont aan dat directe buitenlandse investeringen in Israël in 2014 met 46% terugliepen, waarbij één van de auteurs van het rapport stelde dat dat gedeeltelijk door BDS kwam. Een onderzoek door het Rand Institute voorspelt dat BDS Israël $47 miljard kan gaan kosten over 10 jaar.

Terwijl ze BDS ooit wegwuifden als onbelangrijk, beschouwen de hoogste niveaus van de Israëlische regering de beweging nu als een “strategische bedreiging” voor hun regime van onderdrukking en wijzen ze grote bedragen toe om het te bestrijden.
Het getij keert zich tegen de Israëlische Apartheid en het kolonialisme, en de toenemende boycots en het isolement zullen alleen beëindigd worden als alle Palestijnen vrij zijn van racistische onderdrukking en de vluchtelingen kunnen terugkeren.

Nog veel te doen

Regeringen, vooral in het Westen, blijven collaboreren met het Israëlische regime, ze beschermen het tegen sancties en blijven zaken doen alsof er niets aan de hand is, in de meeste gevallen tegen de wil van de meerderheid van hun respectievelijke burgers.

Zoals het Palestijnse volk de strijd voor haar onvervreemdbare rechten voortzet, blijven mensen over de gehele Arabische wereld en daarbuiten strijden voor een betere wereld. Antiracistische bewegingen, anti-bezuinigingsstrijd en campagnes voor economische, sociale en ecologische gerechtigheid wereldwijd zijn verenigd in ons geloof, dat het mogelijk en noodzakelijk is om een betere wereld te scheppen.
Als we hierin willen slagen, moeten we manieren vinden om de banden tussen ons verzet te versterken.

De onderdrukking en onteigening van Palestijnen neemt onder Israëls bruut regime van Apartheid en kolonialisme nog steeds toe , maar BDS is een cruciale en groeiende bron van inspiratie voor het Palestijnse volk.
Het Palestijnse Nationale BDS-Comité stelt de onvermoeibare inspanningen van BDS-activisten en organisaties die BDS wereldwijd steunen zeer op prijs. Jullie inspireren ons en geven ons hoop.

Wij roepen het internationale maatschappelijke middenveld, waaronder vakbonden, NGO’s, bewegingen van onderaf, politieke partijen en parlementariërs op zich bij ons aan te sluiten en BDS te versterken door:

• Brede en massale boycot, desinvestering en sancties campagnes op te zetten tegen Israël en de internationale instituties en bedrijven die die misdaden steunen of er anderszins van profiteren.
• Door de bevolking bewust te maken van het Israëlisch regime van bezetting, kolonialisme en Apartheid dat het Palestijnse volk onderdrukt en de morele en wettelijke verplichting om je daartegen te verzetten.
• Het vergroten van de druk op regeringen en de VN om een onmiddellijk militair embargo in te stellen tegen Israël en alle vormen van samenwerking en vrijhandelsverdragen met Israël op te schorten totdat het land volledig meewerkt aan haar verplichtingen onder het internationaal recht

Tien jaar na de start van BDS is het isoleren van het Israëlische regime crucialer en realistischer dan ooit tevoren.

We shall overcome.