Trump’s deal of the century
Afgelopen week onthulde Jared Kushner in Bahrein na twee jaar voorbereiding Trump’s “deal of the century”: het vredesplan tussen Israël en haar Palestijnse bevolking. Het plan voorziet in economische hulp van $ 50 miljard over een periode van 10 jaar: $ 28 miljard voor de bezette gebieden en de rest voor Jordanië, Egypte en Libanon. Dit bedrag zal worden aangewend voor investeringen in de infrastructuur, huizen bouw en economische ontwikkeling zoals het toerisme. Financiering van dit bedrag zou van de internationale gemeenschap moeten komen, vooral van de golf staten.
Tot op heden heeft niemand enige toezegging voor een bijdrage gedaan. Niet verbazingwekkend omdat Israël deze investeringen zo kan vernietigen, verwijderen of in beslag nemen wat de dagelijkse praktijk is, zoals bijvoorbeeld met zonnepanelen door Nederland gedoneerd is gebeurd, zie https://www.ad.nl/buitenland/israel-geeft-nederlandse-zonnepanelen-terug~a69cbe11/?referrer=https://www.google.com/
Sinds 1948 zijn Palestijnen in Israël van huizen, land, water, grondstoffen, bewegingsvrijheid en burgerrechten beroofd. Hun economie en sociale netwerken zijn voor een groot deel ten gronde gericht. Vervolgens anderen om geld vragen om de volledig rechtelozen in bezet gebied en de vluchtelingen buiten Israël nog een beetje economisch vooruitzicht te bieden. Natuurlijk wel langs het loket van Israël die de kraan open en dicht kan draaien en kan afromen, zoals dat met hulpgeld al jaren het geval is. Het is dan ook met recht deal of the century: voor Israël.
Dit is niet het enige onderdeel van de deal of the century. Het wordt al twee jaar in volle vaart door de regering Trump uitgerold. De erkenning vorig jaar van Jerusalem als ondeelbare hoofdstad van Israël en de verplaatsing van de Amerikaanse ambassade naar die stad. Het ontnemen van de vluchtelingen status van zo’n 5 miljoen Palestijnse vluchtelingen en stopzetting van haar bijdrage aan UNRWA. Sluiting van de Palestijnse vertegenwoordiging in Washington en vertrek uit de UN mensenrechten organisatie omdat het te pro-Palestijns zou zijn. Zie ook: https://www.aljazeera.com/indepth/opinion/logic-humiliation-palestinians-190423123902553.html
Recent de goedkeuring van de annexatie van de bezette Golan hoogte, waar in 1967 130.000 Syriërs zijn verdreven, de gehele bevolking op 7000 Druzen na.
Tegelijkertijd geeft de regering Trump Israël alle ruimte versneld op de bezette Westoever nieuwe nederzettingen te bouwen en bestaande uit te bereiden. De kolonisatie op de Westoever gaat hand in hand met de onteigening, verdrijving uit en verdere inperking van de bewegingsvrijheid van de Palestijnen in grote delen van dit gebied.
Wekelijks worden er een paar Palestijnen op de Westoever gedood alsmede een paar aan het afscheidingshek met Gaza en een veelvoud verwond, vaak met ernstig blijvend letsel. Ook hierover geen enkel kritisch geluid van uit de regering Trump.
De volgende stap van de deal of the century zal de annexatie van grote delen van de Westoever zijn. Dit zal eind dit jaar, begin volgend jaar worden aangekondigd en uitgevoerd. Nethayahu en de Amerikaanse ambassadeur in Israël David Friedman hebben dit meermaals aangekondigd, zie https://www.docp.nl/nethanyahu-kondigt-annexering-van-grote-delen-van-de-westoever-aan/ Nu al zijn grote delen van de Westoever integraal onderdeel van Israël en dat wordt ook formeel bekrachtigd. Gevolg van de annexatie is dat Israël ook formeel afscheid neemt van de twee staten vredesoplossing.
De daarop volgende stap van de deal of the century is de transfer van een paar miljoen Palestijnen naar Jordanië en andere omliggende landen, het eufemisme voor verdrijving en etnische zuivering. Hoewel Nederlandse politici in het algemeen gedogen en steunen wat er in Israël gebeurt is het Geert Wilders die afgelopen week met de oproep kwam: hij pleit voor de verdrijving van Palestijnen naar Jordanië, zie http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/265247
Dit standpunt heeft hij natuurlijk niet zelf bedacht. Het is hem door rechtse politici uit Israël ingefluisterd met het verzoek dit als een proefballon op te laten om te kijken hoe politieke reacties hierop zijn.
Een vredesplan begint bij een politieke oplossing. Dan volgt een economisch plan. Het Marshall plan kwam ook pas na de capitulatie van Duitsland en niet tijdens de bezetting.
Het Palestijnse leiderschap zou dan ook niet alleen dit plan moeten afwijzen maar tegelijkertijd op een politieke oplossing moeten aandringen. Hoe die er ook uitziet het begint bij gelijke rechten voor alle inwoners binnen Israël. Dat is waar zij nu campagne voor zouden moeten voeren. Zoals het ANC destijds in Zuid-Afrika.
Als dat is gerealiseerd kunnen andere politieke onderwerpen via een normaal parlementair stelsel worden opgelost en kan de economische hulp volgen. De VS kunnen dan in plaats van $ 38 miljard militaire hulp aan Israël $ 28 miljard in de economische ontwikkeling van de bezette gebieden steken en houdt ze vervolgens nog $ 10 miljard over. En Israël wordt uiteindelijk echt het eerste democratische land in het Midden Oosten. Win win win.
