Voortgaande etnische zuivering in Oost-Jeruzalem en Bedoeïnendorpen
Oost-Jeruzalem
Het Palestijnse Ma’an News berichtte gisteren over de verwoesting met bulldozers van een gebouw in een van de Palestijnse wijken van Oost-Jeruzalem. In het gebouw, in de wijk Issawiya, zijn op de begane grond winkels gevestigd en daarboven appartementen. Zoals gebruikelijk was er niemand van het gemeentebestuur beschikbaar voor commentaar voor de media (voor zover die geïnteresseerd waren en nog kunnen functioneren in Israel). In tegenstelling tot de joodse bevolking krijgen Palestijnen in Oost-Jeruzalem vrijwel nooit een vergunning voor bouw of verbouw. Omdat noodzakelijk onderhoud aan of door familieuitbreiding uitbouw van een woning zonder vergunning onmogelijk is, hangt veel mensen al jarenlang een sloopverordening boven het hoofd..
De VN schreef recent hierover: “According to UN documentation, as of July 31, 96 Palestinian-owned structures were demolished by Israel in East Jerusalem since the beginning of the year, displacing at least 166 Palestinians. A total of 190 Palestinian buildings were demolished in East Jerusalem in 2016.”
Bedoeïnendorpen op de Westelijke Jordaanoever
‘Business as usual’ is helaas ook de sloop eerder deze week van huizen in Khashem al-Daraj, een Bedoeïnendorp ten zuiden van de Palestijnse stad Hebron. Zoals gebruikelijk werd het werk gedaan door bulldozers onder zware bewaking van het leger. Ook in het nabij gelegen Umm al-Kheir zijn bulldozers en militairen gearriveerd. Een bijzonder aspect is dat huizen in het eerstgenoemde dorp met financiële hulp van de Europese Unie zijn gebouwd.
Tegen de nietsontziende etnische zuivering van ‘Area C ‘ gebieden op de bezette Westoever en in de Negev in het zuiden van Israel wordt al jaren geprotesteerd. Onder andere de site van de United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs (OCHA www.unocha.org) geeft daarover informatie. Het is een voorbeeld van het apartheidsbeleid dat gevoerd wordt in de bezette gebieden.
Vrijbrief voor apartheid
Wat wij moeten constateren is, dat de westerse wereld feitelijk een vrijbrief geeft voor Israels apartheidsbeleid en etnische zuivering in de bezette gebieden. Deze vrijbrief wordt vooral door de regering van de Verenigde Staten gegeven. Maar ook de Europese regeringen dwingen de EU tot een meegaande houding om op principiële punten achter de VS aan te blijven sloffen (het verwoesten van door de EU gefinancierde apparatuur, waterputten en gebouwen levert meestal een zwak protest op). Zolang dat zo is, is de enige realistische optie: druk uitoefenen via boycot van de Israelische apartheid.
de redactie
