Amsterdam-Tel Aviv: How to get away with Apartheid

Afgelopen donderdag was een spannende dag in de Amsterdamse gemeenteraad omdat er werd gestemd over de moties om Amsterdam tot anti-Apartheidstad uit te roepen (DENK en BIJ1), de samenwerking met Tel Aviv te verbreken (DENK, BIJ1 en SP) en om BDS-beleid in te voeren (BIJ1 en DENK). Wij waren in de Stopera aanwezig om onze petitie ter ondersteuning van de moties aan te bieden met handtekeningen van 34 organisaties en 1377 burgers.

In de aanloop naar de stemming hebben wij een protestactie bij de Stopera gehouden en ingesproken in de raad. De Israëlische burgers van Boycott from Within schreven een open brief waarin zij de Amsterdamse raad oproepen de banden met de gemeente Tel Aviv te verbreken.

Keer op keer wezen wij de raad op de verwevenheid van de stad Tel Aviv met het militaire apparaat en de nederzettingen. Dat de Apartheid niet ophoudt bij de gemeentegrenzen van Tel Aviv blijkt duidelijk uit het ooggetuigenverslag uit Jaffa , onderdeel van Tel Aviv, van een Israëlisch Amsterdamse wetenschapper: gewapende kolonistenmilities en politie/geheime dienst terroriseren de Palestijnse bevolking. Een samenwerking met de gemeente Tel Aviv normaliseert dat en de oprechte, maar naïeve pogingen van de Amsterdamse raad om alle verbanden met het nationale beleid uit te sluiten zijn niet meer of minder dan het werkbaar maken van Apartheid.

Na de teleurstellende preadviezen van het college, dat het etiket Apartheid niet durft te plakken op het Israëlische beleid en dat zich verschuilt achter nationaal beleid om geen BDS-beleid in te voeren, bevonden coalitiepartners Groen Links en PvdA zich in een lastig pakket.

Zij besloten de passage uit het preadvies dat de samenwerking zich momenteel beperkt tot mensenrechten aan te grijpen voor een motie om dat te formaliseren: een samenwerking exclusief op het gebied van mensenrechten(organisaties) en vluchtelingenopvang.

Voldoende reden voor rechtse partijen, die doorgaans onverschillig zijn over mensenrechtenkwesties, om de discussie aan te zwengelen over samenwerkingen met China of Turkije. Daarbij haalde initiatiefnemer van de samenwerking en fervent Israël-lobbyist Diederik Boomsma van het CDA er nog even een voorbeeld uit de IHRA-definitie bij met betrekking tot meten met 2 maten. Hij stelt voor om in het najaar dan nog eens alle stedenbanden te bekijken met het oog op mensenrechten en dat juicht GroenLinks toe.

GroenLinks gaf aan niet in te stemmen met de motie om BDS-beleid in te voeren maar deze discussie te willen voortzetten wanneer in het najaar het inkoopbeleid van de gemeente besproken zal worden waarbij op voorstel van BIJ1 ook de invloed op mensenrechten zal worden meegenomen.

Alle 4 de moties werden tot onze grote teleurstelling weggestemd.

Maar de bredere discussies over mensenrechten bij samenwerkingsverbanden en het Amsterdamse inkoopbeleid vormen goede en belangrijke aanknopingspunten en wij zullen onze campagne dan ook voortzetten.

Wij betreuren het echter ten zeerste dat er wederom geen duidelijk signaal is afgegeven na het vernietigende rapport van Human Rights Watch en het recente meedogenloze geweld van Israël in Oost-Jeruzalem en Gaza.  Israël komt er weer mee weg. Zoals het Rutte in mei niet lukte om een veroordeling van het Israëlische geweld over zijn lippen te krijgen, zo durft het Amsterdamse college het etiket Apartheid niet te gebruiken. De voortdurende aarzelingen om Israël aan te spreken op zijn wanbeleid en maatregelen te treffen bevestigen de status quo van een narcistische staat die boven alle wetten en regels mag staan. De internationale gemeenschap creëert en handhaaft die status quo.

Omar Barghouti, mede-oprichter van de BDS-beweging, zei onlangs: wat het Palestijnse volk nu nodig heeft van de wereld is wat meer moed en betekenisvolle solidariteit.

De stad Amsterdam, die zichzelf mensenrechtenstad noemt en als devies de woorden “heldhaftig, vastberaden, barmhartig” draagt, ontbeert die moed.

(Foto’s: Fractieleiders van DENK, BIJ1, SP en GroenLinks nemen de petitie in ontvangst)