BDS, Anne Frank en de antisemitisme mantra
Wie kent niet het dagboek van Anne Frank? De zieleroerselen van een jong Amsterdams meisje ondergedoken voor de nazi’s, welke een gitzwarte periode uit de geschiedenis beschrijven. Het jonge slimme meisje dat met als enige wapen haar pen, menigeen diep heeft geraakt. Anne Frank is een wereldwijd symbool geworden voor alle slachtoffers van racisme, fascisme en antisemitisme. Alleen de Palestijnen zouden dit symbool niet mogen hanteren, zoals blijkt uit een onlangs gepubliceerd artikel op het ultra-zionistische Brabosh.
In dit artikel trekt Hugo van Minnebrugge, van wie zélfs (voor wat dat waard is) de Israelische ambassade zich distantieert , van leer tegen het gebruik van een afbeelding van Anne Frank met een kuffiyah als avatar door BDS Amsterdam op Twitter. Deze afbeelding is een kunstwerk van de Nederlandse artiest T., waarmee hij het lijden van twee volkeren op creatieve wijze aan elkaar verbindt. “Uitbuiting van de holocaust door de Nederlandse BDS-beweging in Amsterdam”, kopt van Minnebrugge. Hoe de pot de ketel verwijt dat hij zwart ziet lijkt niet tot hem door te dringen.
“Wat denk jij, Anne?”, vraagt Robert A.H. Cohen zich af in een brief aan de geest van Anne Frank. “Zou je geschokt zijn over hoe we de herinnering aan de Holocaust hebben misbruikt? Zou je ontzet zijn over de rotzooi die we hebben gemaakt van jouw nalatenschap? Wat gebeurt er als jouw dood, en die van allen die je bent gaan vertegenwoordigen, wordt misbruikt door je eigen volk, en gebruikt wordt om het uitwissen van een ander volk, hun identiteit, hun geschiedenis en hun erfgoed te rechtvaardigen? Wat hebben we gedaan met jouw nalatenschap, Anne, als we ervoor kiezen om elke criticus van Israël als antisemitisch en elke Palestijn als een hedendaagse nazi te labelen?
De BDS beweging roept op tot een boycot tegen Israël totdat zij voldoet aan haar verplichtingen uit hoofde van het internationaal recht door:
Beëindiging van de bezetting en kolonisatie van alle Arabische grond bezet in juni 1967 en de ontmanteling van de muur;
Erkenning van de fundamentele rechten van de Arabisch-Palestijnse burgers van Israël om volledige gelijkheid, en
Respecteren, beschermen en bevorderen van de rechten van de Palestijnse vluchtelingen om terug te keren naar hun huizen en eigendommen zoals vastgelegd in VN-resolutie 194.
Dat deze eisen door figuren als van Minnebrugge als antisemitisch worden gezien, is veelzeggend. Van Minnebrugge beschouwt het naleven van internationaal recht doodleuk als antisemitisch, en beschuldigt iedereen die het waagt kritiek te hebben op Israel, van antisemitisme. De nazi’s vonden joden Untermenschen, van Minnebrugge lijkt joden als Ubermenschen te beschouwen die te allen tijde mijlenver boven de wet staan.
De oproep tot BDS is een antwoord op ernstige misdaden tegen de menselijkheid. Het is een oproep door de Palestijnse samenleving gericht aan de internationale gemeenschap. Velen hebben aan deze oproep gehoor gegeven, uit solidariteit met het Palestijnse volk. In 2013 heeft de BDS beweging een keerpunt bereikt. Het was het jaar waarin de vooraanstaande wetenschapper Stephen Hawking gehoor gaf aan de BDS oproep door niet in te gaan op een uitnodiging tot deelname aan een conferentie aan de Hebreeuwse Universiteit. Met dit belangrijke succes haalde de BDS beweging wereldwijd de voorpagina’s van de kranten. Een ander zeer recent enorm BDS succes is het besluit tot academische boycot van Israel door de American Studies Association.
Ook in Nederland zijn het afgelopen jaar verschillende successen geboekt. Groen Links en Abvakabo hebben contracten met beveiliger G4S niet verlengd, vanwege diens betrokkenheid bij Israels bezettings-, kolonisatie- en apartheidspolitiek. Om dezelfde reden hebben eerder de Voedselbank, War Child en Jantje Beton te kennen gegeven geen sponsorgelden meer te willen ontvangen van G4S. En weinigen zullen Vitens’ beslissing om de samenwerking te beëindigen met het Israelische waterbedrijf, dat zich schuldig maakt aan “waterapartheid” zijn ontgaan.
Dit zijn besluiten gebaseerd op internationaal recht en solidariteit, en hebben niets, maar dan ook niets te maken met antisemitisme. Door onvermoeibaar de antisemitisme mantra te huilen, maken zionisten zich schuldig aan het verhullen van apartheid, bezetting en kolonisatie, met als bijkomend gevolg een serieuze devaluatie van het begrip antisemitisme.